HeBa EtTiĞİN YeRdeYiM
Kaç asýr geçti, bilmiyorum
Bir hayli oldu
Gözlerin, gözlerimi görmeyeli
Belki görüyor gözlerin
Belki de vurdum, duymamazlýklara kaçýyorsun
Çýðlýklar atarcasýna, gözlerim seni arýyor
Bilmem farkýnda mýsýn
Karýþmýþ birbirine kýyýmsýz kýyýlar
Geçmiyor ömrümden, bu sayýlý günler
Bu okul, bu hayat, bu dünya
Sensiz dar geliyor bana
Mazilerdeydin, en vahimsiz bir rüya gibi
Saçýldýn rüzgarlarla, bir bir yere düþen ayazlar gibi
Gözlerden ýrak bir yerdesin biliyorum
Ama nedense artýk görmüyorum
Sen olan Seni
Belki karanlýk gözlerimi yummuþ
Ýzin vermiyor, benim seni görmeme
Duvarlar kat be kat dizilmiþ etrafýma
Zemin hazýrlýyorlar, ýþýksýz karanlýðýma
Unutulmuþ gözlerin gözlerimdeki, göz bebeklerinde
Katýksýz, bir zehirdin bedenim de
Gel gör eserini
Beni heba ettiðin yerdeyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.