Pikapta Hüzün Çalıyor
taþ duvarlarla örülü bu bahçede
korkularý makas alýp budamalý
yeni dallar ipçik vermeli yüreðimde
çiçekler baskýn yapmalý hazan yüzüme…
sen hiç olmamalýsýn kirpiklerimde
o bahçenin en kuytu köþesinde bile
saðýr duvarlarýnla git, lal bana kalsýn
aþkýn suya vuran þavký birde…
düz taban yüreðimden kime ne
freni olmadý, seyyah oldu bu âlemde
dokunmayý bilseydi sarýlýrdý
vuslatý sevseydi, kaný bizar olmazdý…
vurdun yine…dökülmüþlüðüm
savruk yalnýzlýðým kaldý geriye
bir de merhabanýn tazeliði penceremde
güne, gülümseyiþlere her adým…
ellerim, aþkýn cansýzlýðýna bakýyor
ve senin dokunuþlarýn, aðlýyor
ben deðilim, gönlünde acý býrakan
ebruli bir akþamda pikapta hüzün çalýyor…
ilknur köknar(Sokak Kaçkýný)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilknur köknar-Sokak Kaçkı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.