fýsýldý gibi gelir ayrýlýðýn ayak sesi çit örülmeye baþladý, düþler davalý þimdi sanýk yok þahit yok…çýðlýk yok kahkaha yok…! göçük sonrasý bir toprak gibi gönül feryadýn görünen rengi de yok…!
ayaklarýmý üþüten bu sokak kimin dudaðýmý titreten bu rüzgar senin ya kelepçe gibi bileði saran, bu saçlar kimin kendim mi kýrdým o çok sevdiðim dediðimi…! aðla dilsiz gönül…akýla deki “sen bir düþün”
bu ilk defa yalaný misafir ediþim bu ilk defa çakýl taþlarýna dilleniþim bu ilk defa kim olduðumu merak ediþim meðer sevgisiz çürük bir meyve gibiymiþim anladým…gel kaldýr beni… güneþe gülümseyelim…!
ilknur köknar (sokak kaçkýný)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilknur köknar-Sokak Kaçkı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.