Hey hat ýsýnmadý gitti evim Duvarlarým soðuk Gözlerim tenha Ellerim sarkaç olmuþ Bir o yana bir bu yana…
Yüzüm aynasýnda parçalanmýþ Kesik yýl izi, baðrýþ çaðrýþ Aþk diyorlar Isýrgan otu diyorum Bir daladý içimi hala acýsý bitmedi Yarama sarýlý kalmýþým eyvah!…
Tenimde ayrýlýk izleri çýban gibi Sevgisiz dokunuþlarda Diken olup can acýtýyor Soluðuma takýlan anýlar Yabancý bir kentin Sisli havasýnda misafir…
Üþüyorum gün havuzunda Yalan gözlerimden utanýyorum Utanmýyorum kýrbaç olan dilimden Ha dokuz, ha on ne fark eder Eðriler, doðrularý sokaklarýnda Paldýr küldür gezdirmezler…
Ama ben, inadýna yürüyorum eðrilerin saltanatýnda Kendi yalanýmý boy aynama asmýþým Eðri eðilir ben yürürüm Aþk acýtýr içimi günle doðarým Ey güzel canlar, kim bu gök kubbede bakidir Aþktýr geride kalan senden sonra baþka gönüle nakledilir…
ilknur Köknar(Sokak Kaçkýný)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilknur köknar-Sokak Kaçkı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.