SEN DE HEP BİTİYOR BU ÖZLEMLER

Þimdi bir yorgunluk üzerine, yol almaktayýz
Bir yandan annem, bir yandan babam
Bir yandan da, bozuk bir kürkçe aksanýyla þoför
Sessizce arabanýn dört tekerleðini de yavaþça asfalta sürüyor
Gözlerim de uyku sersemliði, iyice kendini belli ediyor
Yol uzun ve buhran gibi, her yer sis
Gýdým gýdým iyice geceye býraktýk kendimizi
Daðlarýn, birbirine omuz attýklarýný ve
Yavaþça ardýmýza býraktýðýmýzý anlamýþtým MARDÝN’i
Nerdeyim þuan bilmiyorum?
Sadece amansýz , uzun bir yol ortasýnda
Výzýr výzýr, arabalar geçiyor yanýmýzdan
Her yer karanlýktan farksýz
Her yer de, bir sessizlik cýzýrtýsý
Dizlerim, öylece kalmýþlar yerlerin de
Diz çökecek gibiler bu hasrete
Sanki onlarda , geriye bakýp bakýp
Belki MARDÝN’i görür ümidiyle
bakýp duruyorlar iþte
Ama çoktan yakýnlaþmýþtýk uzaklara

Garip bir uyanýþ için deyim
Önceleri iyi ki kurtulduk, bu MARDÝN’den
Diye sevinirdim
Þimdi nispet yaparcasýna , dizlerime vuruyorum
Bazen dikiz aynasýndan bakýyorum
Ýstanbul yolundan MARDÝN ’e
Belki görürüm diye
Ama attýðým bakýþlar, boþuna
Hasretlik ayaklarýma da vurmuþ
Oturduðum yerden, geri adým atýp
MARDÝN’ nin , sýcak kucaðýna atlamak istiyorlar.
Ama iþte onlar da benim gibi, hasret çekecekler
Senden ayrý kalmak , zor olacak
Doðup büyüdüðüm yer
Ýlk defa sevdalandýðým yer
Seni özlememek elde deðil ki
Ah MARDÝN ah
Seni sen diye sevdim
Ve uzun bir aradan sonra
Yavaþça gecenin karanlýðýn da
Ýstanbul’un o sersemletici ýþýklarý
Göz kýrpmaya baþladý
Bizden de bir baþ sallamayla
Selam verdik, bu koca kente
Yavaþça kendimizi Ýstanbul giriþinden içeri süzdük
Ayný denize benziyor , bu koca þehir
Evlerde dalga, bizi yutacaklar gibi
Ýçine dalýp dalýp
Düzlüðe ne zaman çýkacaðýz diye bekliyorum
Sanki biraz üþür gibiyim
Belli ki yabancýlara , soðuk bir karþýlama yapýyor
Bir müddet sonra esenler otogarýndan geçtik
Doðru yeni evimize
Takýldýk bir piþmanlýk üzerine
Þimdi gözlerim þiþ
Uykusuz bir geceden önce
Hasretliðim biter mi, bitmez mi bilinmez
Ama özlenir MARDÝN

Þimdi burda ayaklarýmda prangalar
Yürütmez beni, bu gariplik hüsranýnda
Kapýlýp gökyüzündeki bulutlarda karýþmýþ geceye
Bendeki yalnýzlýk acemi
Çoktan sýrt vermiþ, soðuk bir duvara
MARDÝN’i özledik
Soluk soluða
Nefesle havasýný içeme çekmeyi özledim
Ne garip biri oldum
Eskiden aðlamayan ben
Þimdi gözlerimden sululuðu býrakmýyorum
Bu ne vaziyet
Çýkmaz bir yolun göbeðinde bir baþýma
kara bir geceye vermiþim geceye
Ýnceden inceye , düz bir rüyanýn son çeyreðin-deyim
Gamsýz selamsýz , bir vedalaþamadým seninle MARDÝN
Özür dilesem boþuna
Girdik bir ölümün Arafatýna
Dilenci bir çocuk gibi el açtým
Ama dinlediðim senin özlemindir
Kara bir yüzsüzlüðü yere çalar gibi
diz çöktürdüm dizlerime
Sarpa sardým ellerimi gözlerime
Yaþlarýmýn düþmelerini engellemek için
Ama nafileydi
Çoktan topraða düþmüþlerdi
Gerçek bu ya, tutmak istediðin þeyler
Hep yere düþüyor
Tutmak istemediklerin de
Seni boðazlamak istiyor

Þimdi derin bir dipsiz sapsýz
Bir avare yerdeyim
Ne yapacaðýmý bilmez , bir düþünce içindeyim
Her tarafým ýssýz
Burda insanlar soðuk
Ne yana dönsem
Bir titreme vuruyor vücuduma
Korkar oldum
Seni özledim MARDÝN
Yakýndýr geliþim
Ya gerçekliðiyle, ben geleceðim
Ya da ölümün bütün çýplaklýðýyla cesedim gelecek
Þimdi kendine iyi bak MARDÝN’nim
Sen de hep bitiyor bu özlemler.....
Sosyal Medyada Paylaşın: