DİKENİN EYLEYİP...

DÝKENÝN EYLEYÝP...

Gönül bu bildik güle konamaz,
Dikenin eyleyip,beni baðladýn,
Yürek dediðin her an yanamaz,
Yalama eyleyipte,beni yaðladýn...

Avluda gördüm olmuþum aþýk,
Tenin beyaz idi zülfün dolaþýk,
Hep olduk senle dargýn barýþýk,
Müptelan eyleyip, beni aðladýn...

Sinemde aþkýmla uyuttum seni,
Hayalim unutamaz o ipek teni,
Batýrdýn kalbime aþktan dikeni,
Sen terk eyleyip, beni daðladýn...

Gözlersin o vakit giden yollarým,
Boþ kalmýþtýr bak,saran kollarým,
Sürünmekte ben seni, sollarým,
Akarsu eyleyipte, beni çaðladýn...

Avare olmuþum yanlýz baþýma,
Dönüp bakmadýn akan yaþýma,
Gelirsin bir gün mezar taþýma,
Onulmaz eyleyip, beni saðladýn...

Þeyhim;Derki sana þikayetim var,
Ne kýþ yaþayabildim,nedeki bahar,
Bak benim tüm mevsimlerim, kar,
Bað bahçe eyleyip,beni kaðladýn...

Nurettin GÜLBEY
Saat : 16.59
04.06.2017
Yalova

Sosyal Medyada Paylaşın: