Nefesim tepinirken ciðerlerimde
Sesinin kýrýk çocuk telaþlarý
Gözümü deðil
Gönlümü yakýyor...
Bilmiyorum kalbinden baþka adres
Yollarýn kapalý
Dikenli tellerden kurtaramýyorum ayaklarýmý
Elim kapý tokmaðýndan boþ dönüyor
Dünya her zamankinden daha da hýzlý
Durmuyor zaman göðüs kafesimde
Kaburgalarým ciðerlerime saplanýrken
Ben hala küçük bir çocuk gibi
Seni özlüyorum
Seni...
Ütopik sanrýlarý
Gerçek sanarken Tanrý
Beni yokluðunda unutuyor
Nefes alan,
Asla doðmayacak bir cenin gibi...
Hayat geçip giderken
Yollarýnda savruluyorum
Su misali...
Kalbinin durgun hali
Yüreðimden baðýmsýz
Kahvemi hep sana kapatýrdým ya hani
Açýk yollar görünüyor
Bir gün
Döner misin sahi?
Gözden ýraðým
Gönülden de mi düþtüm,
Bir gün el veripte,
Kaldýrýr mýsýn beni?
Koyar mýsýn hep olduðum yere
Kýymetli eþyalar gibi geri...?
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.