sokak alabildiðine yalnýzdý ve pembe deðildi panjurlar en çok sevdiðimsin dedi, kýþ kadýný peki ama niye dedi adam sustular ... büyütülecek bir þeyler vardý büyüttüler iyice çok yaðmur yaðdý sonra, biraz daha yaþlandý adam, olmadýk yerde ve Tanrý geri aldý verdiklerini
yaðmur,çamur vardý alýþmýþ içim çýkmayan iki çýt sesi ah vardý vah vardý daha neler neler ve kaburga kemiði adamýn ayný kadýný yaratsam mý yeniden, diye düþündü Tanrý iç geçirdi gölgenin biri, dilimlenirken fýsýltýlar avaz dý vaz’ý kadim vaz geçildi...
suadiyehaziranikibinonyedi Demir Mutlugil Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.