PENCERE
Bu sabah araladýðýmda perdeyi
Ne gördüm biliyor musun?
Çok çok uzaklara aktý yüreðim, o çocuk yýllara
Bir yabancýnýn gözlerinden seyrettim sanki geçmiþi
Hangi zamandý? Tarih neydi bilmiyorum
Sadece o an ve hatýrasý
Üzerimde siyah önlük, elimde kýrmýzý beslenme çantasý
Dar sokaklar, arnavut kaldýrýmlarý ve o tanýdýk yüzler
O zamanlar bilmezdik karda tatili
Bilmezdik yalandan gülmeyi
Bilmezdik o günlerde yarýn denen þeyin bu kadar çok izle geleceðini
Vay be dedim içimden
Ne çabuk geçti bunca zaman
Daðýldýk, savrulduk bir koþuþturma içinde
Tedavülden kalktý çoðu þey
Saklandý naftalin kokulu yürek sandýklarýnda
Bir düðüm attýk fark etmeden ördüðümüz zamana
Kaç zincir çektik bilmeden
Kimi zaman çözdük, kimi baþtan ördük belki
Ya da ilmeði kaçýrdýk
Zaman denen mekikte
Þu an ne mi yapýyorum?
Sokakta okul yolunu tutmuþ bir çocuk
Pencerede özlem hasret
Yolcu ettik anlarý hatýralara
Kim bilir? Kim bilir daha neler gidecek
Farkýnda sanýp fark etmeden
Ömür denen o pencereden
Yine de güldüm el sallayarak
Hey! Sen çocuk hiç büyüme
Sen! Sen hep gülümse
Arzu DANDÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.