...Biliyorum ne yazsam az ne söylesem boþ
Bu yüzden yanak ýslak kalem sarhoþ…
Geceden hüzün çaldý gözlerim
Yokluðunun boþluðuna tutunmaya çalýþýrken
Kuruttu kirpiklerim, gözlerimdeki nemi
Daldým yalnýzlýða, okyanusta sal gibi
Hangi söz teselli ederse onu söyle
Ýçimin kanayan yerlerine süreceðim anne …
Sýzýdýr bu; eskimeyen gitgide büyüyen
Ýfþasýný kendime yasakladýðým sýzýdýr bu
Kelimelerin anaç yanlarýný yutkunurken
Burnumun kemiðini sýzlatan…
Böyle mi yakar sinenin kokusu?
Dokunduðun eþyalarýn, bir parça kumaþýn dayanýlmaz sorgusu…
Rüyalarýn ortasýna saklanan kâbus
Karaya oturtan umutlarýn hayal kýrýklýðý
Çaresizliðin kýrýlgan yapýsýný
Kýyýlarým hasretinin saklý mezarý
Ayyuka çýkýyor, þehrin enkazýndaki yaþama kavgam
Say ki içime gömdüler seni
Yüreðimi parça parça sökerek
Omuzlarda giden bendim say
Sâlasý okunan topraða sarýlan
Gelin gibi ak kefene bürünen bendim say…
Güvenmiyorum artýk akýp giden zamana
Alýþýrsýn dedikleri þey dile kolay
Bak bu gün gibi
Say dayanabilirsen say
Tam iki yýl, üç gün, sekiz ay…
Evin köþesinden sýzacak diye gölgen
Kýrýk kanatlarým uçacak, ellerin saçlarým da dolaþacak diye
Yitik rüzgârlara býrakýyorum kendimi
Bu yoksul bekleyiþ sana münhasýr
Beni de kendin gibi öksüz býraktýn ya
Ne çayýn tadý var þimdi
Ne de eskisi kadar güzel begonya
Uzak denizler gibiyim anne
Isýsýz, yorgun, tatsýz, tuzsuz,
Yüreðimin ortasýnda koca bir dað…
Göðümden çekildi kuþlar
Hangi yýldýzý tutsam kayýp gidiyor avuçlarýmdan
Ömür dediðin ne ki,
Kâh hýrçýn, kâh durgun.
Bu yalancý mezar taþý,
Bu çiçekler bilmiyor yasýný
Bakma kabrinin üstündeki gülüþmelerine…
Mukadderat deyip gittin ya
Gönül tahtýndan uçtu güvercinler
Umut kuþandý içimdeki süvariler
Hepsi bir can deðil mi anne?
Atlar boþ dönene kadar bekleyeceðim seni
Ýmaným vuslata kefil
Bir can kopardýn canýmdan
Birde
Alacaðýn olsun Azrail…