KÖREBE...

Zaman aralýyor,
Ýnce uçlu hüzünlerde sarý bir tabaka:
Haylidir aldatýlmýþlýðýn fýsýltý babýnda
Bir iç döküntüsü…
Maðlup, maðdur fazlasýyla maðrur,
Anasý kýtalarýn,
En hasý aþkýn:
Söylemediklerim tufan
Sözler dahi eçhel,
Açýk ara farkla týnýsýný duymak adýna sesinin
Yine gölgelenmiþ bahçesinde gönüllü bir ölü
Kývamýnda,
Bir de feri sönmese gece gözlü sessizliðimin.

Zan altýnda muteber týlsýmý dün kaygýlý,
Ýç mihraklý nice ön yargý;
Yine elsiz bir körebe
Düþe gebe yürekte kim ise,
Deme kaygým belki de;
Elim sende, demenin maliyeti mi;
Yüzü suyu hürmetine saygýn bir tebaa:
Aklýn piri
Yazmaya üþendiðim sonu kayýp,
Baþý meçhul
Hayli de mahcup benliðimde
Kaftanlý düþ perimden hediye olsa olsa
Sen yüklü sensizlik.

Makul bir hutbe tadýnda altý üstü
Sehven tanýmaya mal ettiðim
O kederli yüzü belki yüklü cümleleri tartýp da;
Koyamadýðým hangi dirhem ise,
Savruk bir beyan adýna
Þerh düþtüðüm þu son okunmaya meyyal
Ama hüznü de barýndýran sevi maðduriyeti
Bensiz bir özne olman aslýnda
Sen yüklü savruk yetilerim nasýl da
Daðýnýklýðýn kýblesi.

Satýr baþýnda buluþmak aslýnda
Ölümüne sevdalý þarkýnýn daniskasý
Kayýp nakaratý de edinmiþsem bir evlat sýcaklýðýnda
Aklý evvel iklimlerimde
Düþen son damlaya kadar seninim,
Mahcubiyeti kavururken dilimi lime lime;
Ahde vefa zaafýn sunumu;
Gönül koymakla hal çaresi bulmaksa
Boþ verdim gitti
Dünyanýn yalan yüzünde
Palazlanan çocuk misali
Konduðum pervazýnda þakýyan tüm bülbüllere
Dokunmak adýna,
Gülmeyi reddettiðim bir gün hikmetinde.



Sosyal Medyada Paylaşın: