verdik baþý gene bir zalime diz çöküp üzülsem mi halime yüzüm döndü eskisine duvarlar gene asýk suratlý vay ben ne edem halime
yari boþ sevdim gönlümü boþlara doldurdum bahçemdeki bülbül karga kesildi ne yana dönsem zalimin yüzü vay ben ne edem halime
çekinirdim sevip okþamaya o iki yüzlü yari mi dertsiz baþým da utanmadan boyun eðdi ne etsin fakir gönlüm vay ben ne edeyim halime
falakaya yatýrýp da vermezdim terbiye görmemiþ iþte edep adap Ali de bilmezdi ki iki yüzlü dili de pek marifetli idi özlü sözlüye vay ben ne edeyim halime
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.