Sana kýrgýným, Ürpertiyorsun duygularýmý, Akýyorsun avuçlarýma. Lale kýrmýzýsý gözlerinden.
Ezik daðlar gibi bükük boynun, Ve seller akar gönül deryanda, Sessizce aðlýyorsun, Tutsak güvercinimsin, Zemheri ayazýnda.
Hiç kimse anlamýyor seni, Benden baþka, Çünkü ben senim, Týpký sen, ben olduðun gibi.
Karmaþýk ve anlamsýz hayaller, Ütopik sevdalar yeþertir Ýnsanlar, Benim ki öyle mi? Elbette hayýr, En kutsal bildiði aþk hangisi? O bile, o bile Kifayetsiz kalýr, Ýfade etmez sevgimi, Sana olan muhabbetimi.
Þayet, Cehennem ateþi senin yaktýðýn gibiyse, Ýþte o vakit gölüm, iþte o vakit Vay halime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yasin NEBİOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.