DERGAHIMI SATTIM BU GECE...

Özlem biriktirmekse, en alasý
Asla þiir olduðu kanýsýna varma sayýn okuyucu
Üstelik kemirgen i mgeleri de zan altýnda býrakma
Sadece yumul içime
Üstelik doðurgan bir tebessüm iken
Aklýmdan süzülen nice yangýn.

Ýhbar et o büyük yenilgiyi:
Ben ki deminde hüznün,
Çorak topraklarýnda dost denen büklümün:
Dergâhýmý sattým bu gece,
Vurdum kendimi yollara,
Hüznü evlat edindim miladýnda ömrün
Artýk hangi içli feryat ise
Gönülden uçuþa geçen,
Þu beyhude kerametinde
Alýngan düþlesin varsýn kader
Ýlah sevinçlerimi.

Aþký da sattým ölümlü güllerin
Yanýk tenine binaen,
Algýlarýn zehrini saðdým
Aðarmadan gün:
Topladým dökülen kýrýklarýný
Kaybettiklerimin.
Tamiri mümkün deðilmiþ;
Tanrý fýsýldadý içime:
Yine de ferah tut yüreðini
Hem belli mi olur,
Mealini de eksik etme
Hangi gölge ise düþtüðün peþine.

Kargacýk burgacýk köle yazgým;
Titrinde nihavent bir þarký kadar da
Aðýr baþlýyým madem,
Hiç mi yüksünmez insan kaderinden?
Hâþâ, Tanrým,
Bunca hüznü eleseydim hikâyemden
Nasýl yazardým satýr aralarýna ektiðim
Ümitleri de sonlandýrmadan
Varsýn kerelerce kundaklanayým.






Sosyal Medyada Paylaşın: