yüksek voltajlý elektriði vardý tellerin
ve serçelerin minicik, kauçuk pabuçlarý
bundandý belki de kocaman cüretleri
adýmlarken, gerilim hattý üzerinde...
çið bir yemek sonrasýnda
okunuyor yüzümden mutsuzluðum
ve hazýmsýzlýðým...
gökyüzüne bakýnýyorum
tutarak, avuç içi göbeðimi
serçelerin telaþýný izliyorum...
yine nefti gözlerimin bebekleri
yine ayrýlýk kokuyor nefesim
yine zulüm yaðýyor üzerime
gök’yüzünden, yaðmur yerine!
odacýklarýný sayýyorum yüreðimin
kim, nerede kalýyor? bilmeliyim!
garip bir yoksulluk benimkisi,
ciðerlerim üþüyor,
titriyor dilimin ucundaki, meþk teranesi...
yüksek voltajlý elektriði vardýr tellerin
ve iþe yaramaz bazen serçelerin kauçuk babetleri
çarpýlýrsýn!
pis çarpýlýrsýn!
ömürle, kömür arasýnda
tek bir harf
ve tek bir adým!
11:30/16.05.2017
Sevtap Kaya Nurgönül