tanýyordum onu daha çarpýþmadan ruhlarýmýz ayný boþluðun eksik parçalarýydýk eksikliðimden tanýdým onu...
o gece kapýyý açýk býrakarak kaçtý korku kelimelerinin sihrine mesken melekler týrmanýp düþüyordu dudaklarýndan o sýrada hala düþüyordum ben gözlerinden ýþýk dolu bir uçurumdu sesinin týnýsýndaki buðu...
nefesimi armaðan ettim ona camdan kalbime koyup avuçlarýmdan öptü gözlerimden sonra o âný sakladým zamânýn en beyaz avlusuna...