Eller gider aya, milletim yaya!
Cambaza bak derler, bakar havaya!
Sanki kanmak için gelmiþ dünyaya!
Samanlýkta iðne, bulaný sever…
Asla gönlü, çirkin olana akmaz!
Görgülü olana, abayý yakmaz…
Baharda açýlan güllere bakmaz;
Zemheride donup, solaný sever…
Kimisi at sever, kimi eþeði…
Kimisi býrakmaz yumþak döþeði!
Kimisi hiç inmez, daðdan aþaðý;
Kimisi hep dümdüz alaný sever…
Bu millet poz için, canýný verir!
Nadim olur baþýn, taþlara vurur…
Yazýn sanki deniz, çekilir, kurur!
Çat ayazda suya dalaný sever…
Çokbilmiþlik eder, hiçbir þey bilmez!
Uðraþýp, öðrenip, bilici olmaz…
Bataða girerken, hiç tedbir almaz!
Denize düþer de, yýlaný sever…
Doðru söyleyeni köyünden kovar!
Aldanýr her daim, elini ovar…
Metelik etmezi, över de över!
Her deveden bir tüy, yolaný sever… …/…
Antalya-2017/05
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.