Sessiz bir gecede geldiler
Sessiz bir gecede usul usul sessizce gittiler
Birdenbire yepyeni bir karanlýk fýþkýrdý tan saatleri
yýldýzlar yanmaz oldu
Tüm ýþýklarýný söndürmüþ bu þehir
Pencereleri kapadým usulca perdeleri çektim
Zifiri karanlýðý görmemeliydim
Sigaramý söndürdüm, yalnýzlýðý içime çektim
Hüzünlerim kurþun gibi bütün gece üstüme yaðdý
Devleþen öfkeler elveda derken hiçbir söz teselli etmedi
Kalan son veda parçalarý
Kendimle savaþmaktayým
Uzun zamandýr unuttum gülmeyi, güle güle demeyi
Tek deðildi yüreðimden çekip giden bu yolcu
Kimi dosttu gidenin
Kimi can
Kimi canan
Kimi ömrümün yarýsý
Kimi sol yanýmýn sancýsý
Hiç bir þey dolduramaz býrakýpta gidenlerin yerini
Hatýralarla boðuþmaktan yaþlýyým
Direnemedim küllerin içinde közleri sürekli eþeledim
Ýz býrakýr her giden
Yanar kor gibi sesi ile yürek
Kalptir bir türlü soðumayý bilmeyen
Bilebilseydim…
Saniyenin nabzýný tutardým
Bulutlar aðlayarak üstüme üstüme yaðdý
Ýç gürültüsü ’nefret’ zulümdür demeseydi
Çaðlayanlardan bir avuç su çalardým
Vedalaþmadan gidenler
Bütün tapýnaklarda ayný sitem
Marifet gitmeden elleri tutabilmekti
Yüreðimde tuttuðum kýrýk parçalar yoksa sizin miydi?
Sabrýn firar ettiði taþtýðý çýðlýklardayým
Siz beni kime emanet ettiniz?
Vahim bir gözyaþý sellerindeyim
Matemin pençesindeyim taþýyamam ben bu matemi ölesiye
Felek beni tanýsaydý ayrýlýðýn üstüne gök taþý yaðardý
Siz misiniz sevdiklerim
Kara gecelerin iþkence öyküleri kimindir?
Elimde fotoðraflar yalnýzlýk taa-þuramda
Böyle istenmiþ ayrýlýkta yer yok korkuya
Bir yaratýcýmýz var kaderimizi önceden yazar
Marifet kaderin elinden çýkar
Ne dikerse onu giyersin modasý geçene kadar
Baþka terzide yokmuþ
Hangi doktora gittiysem
Hatýralar aldý pençesine zulüm gibi yazdý ve reçeteme ekledi
Ecelinden ölmeyeceksin!
Yalnýzlýðýn ilacýný bulan dahi doðmadý daha
Feleðe ne deyim?
Ne desem azdýr...
Kesik dilim, belirsiz geleceðim
Her þeye raðmen
saðol özlem
Bu gece yalnýzca bu betime yaðdý
Hayat iþte
Kapkara gecenin tan yeri mi var?
KAYIP YALDIZ