medet kul figan...

perdesiz bir saz idim
kuru toprakta catlak türküm
nefes idim gam serbetinde rüya
alaca geceye yüz sürdüm

.
takip eyledi gölgem tutuþdu
kul idim kücüldüm ödüm mey eyledi
bozlak sesinde acýyý bal eyledim
kendimi caldým kendimi tüketttim

.
uzaktan sesim kýzýldý
gür kokan sazým cürüdü
figan eden ayrýlýk söze düþtü
ben beni kendimi özümü unuttu

.
eylersin mey kalbi ýsýttý
penceremdeki mor harceyi bana küstü
aklýmýn damýndaki beyaz kuþlarým alaca kaçtý
kendim ettim kendimi buldaramadým
.


rüyamýþ aklým karýþtý
gül imiþ beni þaþýrtý
ham imiþ kaldým karaþýk
yaðmur imiþ her gün ýslattý

.

yalan dünya imiþ
gercek göyne saplanan doðru ok imiþ
bir gün diritti her gün acýttý
ama nafile gönül uslanmaz imiþ.
.


Sosyal Medyada Paylaşın: