Þiirler arasý
duygu çatýþmasýna þahit olduðum
elinde mýzrak gibi kalem taþýyan þairleri
körkütük dizeler yazarken gördüm
bembeyaz sayfalarý al’a bulayan
içinden güve’n geçmiþ cümleleri
usanmadan ve utanmadan
masmavi denizlerin
bir taþý si mgeleyen,
aðýrlýðýna bedenlerini asmýþ
gözlerini bir yeminle akýtmýþ
nice ruhlar vurmuþtu dibine.
Yaðan
çirkin itibar çamuru omuzlarda
bir kalkan gibi hazýr-cevaplar
sonu gelmeyen inanç sapkýnlýklarýyla
yeni senaryolar yazan buruþuk k’âðýtlar
art arda yerini alýyordu
ateþin
savrulan cazibesinde günah seviþtiren
kýrmýzý cehennemin de
bir mum misâli ve aþkla
usul usul kendilerine eriyorlardý.
Bitmeyen
tükenmesi imkansýz bir azim
kurtlanýp duruyordu saklandýðý köþesinde
görüyordum
hissediyor
ama hayatýn karanlýðý engeldi
siyahtý heryer, hiçbir þey duyamýyordum.
Sesim nazlý bir kelebek gibi
kýsa gülüþlü ödülü baðrýna basýyordu
olur olmaz týnýlar diskalifiye
bir tek sevi bir de annemi
kutsal emanet gibi soluyordum kâlbimden
her þey geçecekti
geçecek ve soðuyacaktý ateþi cehennemimin
devam etmeliydi korlarýn üstünde
kötürüm ayaklarým þimdilik yanmaya
k’özlenip
özlemince kavrulmalýydý
ahvâlimin sabýr yaný.
ki dünyanýn caný
cehennemin az berisinde
ben hâlâ damla niteliðinde
gramý huzuru dengeleyen
sular serpiyordum aminlerinde sonsuz duâlarýmýn
her þeyin farkýnda
ve aðýrdan aþarak bu devraný
inanýyor
susuyor
kâlbim de aðlak çiðdemler yetiþtiriyor
dilimin öksüz yanýna
þükrü kýzgýn mýzraklarla iliþtirip
görüyordum
az ilerisi masmavi
az ötesi gök’yüzüydü bitecek olan her þeyin..
Sabr’a deðerdi
deðerdi beklerken þiirlenmeye..