ŞİİR TADINDA BİR İSTİLA...
Zýlgýt yemiþ isyanlarý meleklerin,
Tabir-i caizse sözcüklerin yok sayýldýðý,
Düþlerin haram;
Aþklarýn kaçmýþken tadý…
Biriken yangýlarda, ahkâmlarýn rükûsuna
Akýl sýr erdiremediði þeytan menzili düþüþlerin,
Düþlerin koruduðunda yýkandýðý yetmezmiþ gibi
Meczup bir fýsýltý yine oraðýn ürkütücü týnýsý.
Aryalarýnda saklý düþ bekçisi zaman,
Gölgelerin peþrevine tanýklýk nasýlsa mümkün,
Soytarý sancýlarýndan doðan yalanlar
Yine metruk nizamlarda
Yansýz kelamý ile devinen þiir yüzlü adam.
Kâh eren kâh yeren;
Kâh söven bir redif belki de
Söz geçmez cahil lehçe
Yine adýnda kayýp neþeyi yüklenmiþken
Peyder pey hazmettiði,
Surelerin dokunduðu sükûtun yoksun olduðu;
Sol’un solduðu buzul yangýn
Mahþerin göbeðinde kanatan aryalarla iç dýþlý,
Sakýncalarýn meali olsa da her þiir
Bir tutam neþeyi hasbelkader pay etmek ise
Handikap olsa olsa, demelerle geçip de ömür
Kalburüstü bir yürekte
Neyse fikir yansýyan yine bire bir nüansý
Gönül pervazýnda þaþkýn bir miladýn Tanrýsý.
Öfkenin zuhuru, özür derinden;
Sevgiyi yamadýkça evren bir dolduruþu yine hükmeden,
Sunumunda bir ihlâs bir Fatiha,
Ayrýlýðýn dalyasý kim bilir kaçýncý sure?
Hanidir yakýn belleyip uzaðýnda devinen;
Bir yüreði miat belleyip sevdalanmayý zehir eden
Bir rötuþta konaklýysan,
En çekince yüklü maruzatý varsýn
Dile getirme sen:
Hele ki ölü bir þehirden yetim düþen
Þiir tadýnda bir istila
Gecenin ermeye diþ bilediði þafak öncesi metanete.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.