Ürkektir bakışlarımız
Hak bir, peygamber bir
Ve!
Ülkemiz, bir.
Fakat baþkalaþmýþ, birbirimize bakýþlarýmýz
Ürkek insanlar olmuþuz.
Aslýnda hiç yokken, birbirimizden ayrý gayrýmýz.
Fakat bir gariplik var insanlarda!
Yan yana gelmeye korkar olmuþ insanlarýmýz.
Ürkektir, bakýþlarýmýz.
Büyük, küçük, çeþit çeþit yaþýmýz
Oturmuþuz bir yere!
Görmeye gör, kimisinde göðe deðer gibi baþýmýz
Ýþte!
Bunlardýr, bizim halkýmýz
Baþkalaþmýþ zaman içinde gencimiz yaþlýmýz.
Baktým, biri bakar bana.
Öyle bir bakýyor’ ki, böyle bakýþ düþman baþýna
Çaðýrdým!
Gel dedim, otur þöyle yanýma.
Gelmek þöyle kenarda dursun, düþman gibi baktý adam bana.
Ne geldiyse o anda, aklýna!
Bir bakýþta, anlaþýlýyor.
Meþhur olmuþ insanlardaki, gul yabani korkusu
Korku dolaþýp dururdur, ortalýkta.
Sorsan, birine!
Bir deðil, bin ah iþitirsin, duramazsýn karþýsýnda.
Belki’ de, iþ açarsýn baþýna.
29 Nisan 2017
Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.