Býrakýn yaðsýn saçlarýma yaðmur
varsýn kalsýn öyle çekmecede anýlar
sökülmüþ dikiþlerin kýrýk ipiyim ben
iflah olmaz yaralarým
býrakýn
solsun topraðýmda sardunyalar.
Arsýz bir düþünce kovalýyor aklýmý
sol köþe hüzün, sað da yanýlgýlar
yangýnýn özlemi külüne gibi
gül(üþ)ler içimde ölüyor
avuçlarýmda duâlar.
Savurgan olmalýymýþ insan
söylenene manidar
olmuyor anneciðim! -miyadý dolmuþ sabrýmýn-
seherler seni esiyor yüzüme
seni uçuyor kuþlar
sözlerim bitik sanki
aklým yorgun bir hâl
kendime yürüyorum artýk
diz(e)lerim de kahýrlar..
...