Suçsuzmuş Meğer Şerefsiz de!! (1)

*****
Bisturi belindeki kuþakta,
Destursuz girmez içeri,
Ayaklarýnda asker botlarý elinde tespih.
Yüreðinde kýzýlca kýyamet, yaðan mart karlarý
Görüntüde bunlar suç aletleri…


Hangi münferit boðazda hançer izi býraktý ki!
Bir ceylan bakýþlý yârin duygularýyla da oynamadý.
Tavuðuna kýþt,
Köpeðine hoþt demedi...
Bunca sene kimsenin...
Bu mahpusluk neyin alameti…
Düþünmekten, kalem tutmaktan
Ve yazmaktan mý suçluydu elleri...
Yoksa dumur olan beynimi sadece hüküm giymeli.
Yürüdü… Yürüdü...
Ensesinde iki taraflý mahcubiyet yüklü asker soluðu.
Sevmemiþti hiç bileklerine takýlan soðuk kelepçeleri...

*****

Bu adam kimdi?
Ne doðru dürüst siyaset bilirdi,
Nede yaþadýðý topluma karþýt anlayýþta feraset...
Þimdi güvendiði adalete ne oldu?
Gözleri görmüyor muydu?
Neden yanlýþtý yargý.
Onlarýn gözünde farksýzdý belki de laðým sýçanlarýndan...


Duygularý tezat bir haykýrýþ içinde girdi içeri.
Daha doðrusu týkýldý birden bire deliðe.
Soðuk taþlara serilmiþ bir þilte…
Etrafýnda parlayan yamyam gözleri…
Belli ki yýllardýr bir koðuþta çürüyor sahipleri...
Yiyecek gibi bakýyordu ýþýða doðru suskundu dilleri.
Zihnini yaladý küflü demir ve avukatýnýn sözleri.

Ne demiþti adam?

“Her insan iyidir aslýnda”

Belki biten tükenen ve deðiþen olmasaydý.

“Özünde her insan iyidir aslýnda”

Onlarý da kendisi gibi gördü.
Oysa yargýlarýnda hep yanýlýrdý…
Buda gerçekten yanýlgýlý mýydý?
Bilemiyordu…
Ancak her þeyi yaþanan zaman gösterecekti...

******

Taþ zeminde serili þilte aylarca yataðý oldu.
Bedeninde ki her ataðý önleyen beþ vakit kýldýðý namazdý.
Zihnini temizleyen antidepresan da dualar.
Ulvi bir nur yaðdý yüzüne tez zamanda
Lakin yüreði kin doldu.
Hayalleri avuçlarýnýn içinde bir kurþun sivriliði...
Dokunduðu yeri çizer yazar,
Ama diðerleri gibi oda çürüyordu azar azar.
Bir hiç uðruna,
Boþ yere,
Heba oldu yattý aylarca,
Sýrf bu yüzden olmuþtu tüm duygularýnýn katili...
Anlatamadýkça sustu,
Anlatamadýkça sustu.
Muafiyet müjdesiydi tüm geçmiþinden.
O sabah gözlerini býçak gibi kesen mavi ýþýk huzmesi.
Örselenmiþ kulaklarýyla dinledi.
Tak tuk gelen ayak seslerini gardiyanýn.
Yüzünde hiçbir belirti yoktu mutluluða dair gülümseme de,
Ve özgürlük onun nasýrlaþmýþ yüreðinde etkisizdi…
Çýkýyorsun serbestsin kalamazsýn istesen de.

“Neden” dedi meraklý gözler “Neden þimdi?”

Onun suçsuzluðunu belirleyen þey neydi?
Suçsuzmuþ meðer þerefsiz de… dedi gardiyan.
Ýftiraya kurban edilmiþti.















Sosyal Medyada Paylaşın: