Mevsimleri İzlerken
Býrak kalan günleri, nen kaldý ki bir düþün?
Nasýl oldu evrenin nasýl idi dün düþ ün?
Ruhuna þöyle bir sor, zamanda nasýl doldun?
Deme sakýn! Ne zaman yarým asýrlýk oldun.
***
Hani gözler bademdi, dudaklarýn baldandý.
Týpký anan babandý, ruh da iz býrakandý.
Ne uzun kirpiklerin, ne de inci diþ kaldý.
Geçmiþinden bu güne, bir öpücük haz kaldý.
***
Sevdalara dalar da, beyhudece yanardýn.
Alev yayardý tenin, solmazdý ki hiç benzin.
Þuh bakýþlar atarak aciz kulun ezerdin.
Geç olsa da sevginin kýymetini anladýn.
***
Zevk-i sefa içinde mevsimleri izlerken.
Þimdi geçmese zaman sürsek sefa diyendin.
Bilmedin ki sevgilim, mevsim olan da sendin.
Hayli zaman geçince, anladýn ki gidendin.
***
Rengin bile soldu da, adým olgundur dedin.
Evrenin diþlisinde maþuk ettin ezdirdin.
Bülbül zaten esrindi, boþa figan eyledin.
Fark etmedin sevgilim, zamaný hiç edendin.
**************Songül A Yýlmaz (songül yýlmaz)
Dön geriye bakýver sana kâr neler kaldý
Gül gülde diken sever. gönül dikensiz sandý
Bu devran gelir geçer, düþünmeden aldandý
Sen bir garip derviþtin kime niye aldandýn...ÞEMÝSTAN MERMER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Songül A Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.