ROTASYON

Yangýn beklemeyi sevmezdi eskiden beri.
Görevinden býkmýþtý bir deðiþse diyordu.
Keþke çýksaydý rotasyon da olsaydý terfi.
Bu ormana baþmüdür olalý çok olmuþtu


Önüne mor kadifeden önlüðü baðlamýþ.
Kapýda bekliyordu karýsý elinde týð.
Baþýndaki kasketin al olmasý yetmemiþ.
Tam ortasýna dikmiþti kuþ kanadýndan tuð.


"Müjdemi ver" denilince kem gözü seyirdi.
Güldü kadýn sessizce altýn diþi göründü.
Ta uzaklara çýkmýþ senin rotasyon dedi.
Duyunca heybetli adam kýzarak yürüdü.


Alt üst olmuþtu planlarý o an rotasyondan.
Midesine doðru tiz bir bulantý yürüdü.
Dedi “haným tut beni yutmuþum sanki afyon.”
Vücudumdan yukarý karýncalar bürüdü.


Daha neler gelecek bak baþýna be adam.
Ne iþim var benim sana çýkmýþ taa Tatvan
Topla pýlýn pýrtýný tek baþýna git madem.
Ah komþular söyleyin garip hakkým ne yapsýn


Ne yaparým diyerek düþündü hakký müdür.
Kendisine verilen bu hak bir ödül müdür?
Yoksa sonbaharda ki ömrüne zulüm müdür?
Dedi gayri þoföre “boynum kýldan ince sür.”

...................................Songül A. Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: