BAŞLAR MIYIZ YENİDEN

suskun kelimeler satýrlar yetersiz
anlatmýyor halimi sana
aklým firarda yürek senden habersiz
yazmýyor parmaklarým cümleler kifayetsiz
yazabilsem de önemi yok artýk
ne seninle ne de sensiz olmuyor
ummanda gibiyim biçare bocalýyorum
yok dermaným boðuluyorum
kýyýda bile
sen geliyorsun aklýma aðlýyorum
ne git diyor ne de kal yüreðim
içmeden sarhoþ gibiyim savruluyorum
ikilem de kalýyor seninle dolu beynim
çökerken üzerime akþamýn alaca karanlýðý
yalnýzlýðým bir örtü gibi sarýyor bedenimi
sevmem diyordum bir daha
söz vermiþtim kendime tutamadým
çare ararken çaresizlik içinde kývranýyorum
kurudu dilim damaðým bak seni yaþýyorum
yoksun yanýmda
daha iyi anlýyorum seni
sensizlik ölümden de betermiþ
söyle yine eskisi gibi olur muyuz
sever miyiz birbirimizi yaþar mýyýz
çýkarýr mýsýn kör kuyudan beni
deðiþtirebilir misin silinmeyen alýn yazýmý
göz görmezken önünü
nasýl görsün yarýný
koþarken düþlerinin peþinden
umut ederek
gerçekleþmese de ömür boyu yaþarsýn
yaþatýrsýn
hayallerinde var saydýðýnla birlikte
bu kadar basit deðil hayat
sayfalarý sararmýþ
eski bir kitap gibi koyamazsýn rafa
kaldýðýnda kendinle baþbaþa
çevirirsin sayfalarýný
gözyaþlarýnla...



Refik
14.04.2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: