6/4/2017
6/4/2017
Yalnýz madde deðiliz biz, Madde kýlýf veya koza,
Ýnsanlýk aðacýndayýz; bir yapraðýz veya meyva.
Katkýmýz ne insanlýða? nasýl bir ruh katmalýyýz?
Yanlýz madde imiþ gibi; giriyoruz bin bir poza.
Ne bir tebessüm var artýk; ne tatlý bir sevgi sözü,
Teneke gürültüsü bu. Nerde insanlýðýn öz’ü.
Hani islâm ruh’u nerde? Nedir bu gözdeki perde,
Sükunet huzur kalmadý; düþürdüler bizi derde.
Medeniyet dedik daldýk; ilmi bulduk; biz yan yattýk,
Sevgiler hep madde oldu; Ruh’u bir kenara attýk,
Oysa sevgi ister ruhlar; yükseliyor þimdi yuh’lar,
Feysbuk dedik,FES B.K oldu. kafa doldu ah’lar, oh’lar.
Hani kavga yapmazdýk biz; müslümanýz; hep kardeþiz,
Baka baka kararýr ya; þimdilerde puta eþiz.
Öyle veya böyle deðil; medya kavga’nýn peþinde,
Ne haz var ki bilinmiyor; ölen kardeþlik leþinde.
Hacý Ýlhan Çaðlý düþün; geçeri yok artýk düþ’ün,
Hayali bile kalmadý; sevgi dolu bir gülüþün.
Uçun kuþlar gibi uçun, koþuþun bakalým koþuþun.
Ruhlar yorgun ve periþan; daha baþýnda yokuþun.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.