8/4/2017
8/4/2017
Bitki güneþten alýr; enerji madde olur,
Bitkinin yapraðýnda; toprak ile doku’nur.
Haram olaný yersek; hiç bir iþe yaramaz,
Ruh’u geliþtiremez; zayi olur, yok olur.
Ruh maddeyle geliþir; Allah’ýn nefyettiði,
Anne karnýnda iken; Rabb’imin lûtfettiði.
Dört aylýkken canlanýr; maddeden olan beden,
Ýmanla yoðrulaný; Allah’ýn methettiði.
Yaratýlmýþdý tek tek; biz gelmeden dünyaya,
Söz verdik Allah’a da; kalmamak için yaya.
Ama unutur olduk; yaþamayý görünce;
Büyüklük geldi bize; hele gidince ay’a.
Oysa geri dönücez; Ahrette yaþamaya,
Göl de yoðurt tutmuyor; hoca çalsa da maya.
Çok düþünmemiz lâzým; dünya gelip geçiyor,
Aklý kullanmadýkça; elbet kalýcaz yaya.
Hacý Ýlhan Çaðlýya; öðrettiler de dedi;
Erek; Ruh yetiþtirmek; o yüzden helâl yedi,
Güler yüz, tatlý dille; Ruhlar cennetlik olur,
Dünyada kazanýlýr; cennetlerin senedi.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.