ATLI KARINCA.
3/6/2017
Atlý karýnca dünya; bir müddet yaþarsýn ya;
O güç senin deðil ki? Ne bu hýrs, ne bu riya.
Ebedî ve ezelî. Bir güç var; sende eli,
Neden göremiyorsun? Arz’a geldin, geleli.
Acýktýrýp yedirir, üþþütür de giydirir,
Yaþadým zannedersin. Ama; gücü O’ verir.
Enerji yapar sende: Ölüm her an ensende,
Sen; sende deðilsin ki? Her gün; BENÝM; desen de.
Ancak tefekkür verdi; düþün de aklet diye,
H.Ý.Ç. Bir þeyle övünme; ömür sana; hediye.
Sendeki ele sarýl. Çalýþdur; harýl harýl,
Sevildiðini anla; iyi dostlarla karýl.
Hacý Ýlhan Çaðlý da; dostla mutluluk buldu,
Dost çekip de çýkarýr; insan nefs’de kayboldu.
Düþün cennetten kovdu; þeytan seni oyunla,
Hiç dost olup yaþar mý? Hain kurtlar; koyun’la.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
2/6/2017
Din iman iþidir; madde karýþmaz,
Temiz ahlak ile; kul hakký gözet,
Madde gibi deðil; insan yarýþmaz,
Kendine, etraf’a; faydadýr. Özet.
Yaradýlýþýnda; insanda vardýr,
Öðrenip bilmemek; utançtýr, ardýr,
Ýmansýz gönüller; sabýrsýz; dardýr,
Ýnsan olmak için; öðren de; söz et.
Resulden öðrenip; inanmak farzdýr,
Ýyi kalpli olup; hizmet’in; tarz’dýr,
Kötüye; imansýz yaþam arazdýr.(iþaret)
Gerçeði öðretir; Resûl Muhammet.
Dinin kurucusu; Allah’týr mutlak,
Son peygamber Resûl; ondadýr mutfak,
Gerçeði istersen; Peygambere bak!
Ýslâmý özle de; etrafa özlet.
Hacý Ýlhan Çaðlý; imamlar da var,
Her asýrda Resûl; arayan anlar,
Aklýný kullan da; olmadan davar,
Cehennemde yanma; nefsini köz et.
H.Ý.Ç.(hacý Ýlhan Çaðlý)
31/5/2017
Bir dostun varsa köyde; köylü de tanýr seni,
Tatlar da bilinemez; eyer yoksa; yiyeni.
Tanrý aþký deyince; bir beden gerekmez mi?
Tatmadan bilinir mi? Bal mý tatlý, pekmez mi?
Tebrizi olmasaydý; mevlâna ne bilirdi,
Aþýk, maþuk arasý; nefret olmaz, hep birdi.
Yunus Pir, Taptuk Emre; sebep ve neticedir,
Taptuk Emre olmasa; Yunus neydi, kim bilir?
Ustayla çýrak gibi; bir gerçeye sevdalý,
Muhabbet çok ince iþ; kesmez bindiði dal’ý,
Birer aracý olur; sebep ve neticeye,
Gökteki yýldýz gibi; ýþýk saçar geceye.
Hacý Ýihan Çaðlý; bu. Sanki mektubun pulu,
Sevdiðini severek; gösteriyorlar yolu.
Ýçinde kaynýyorsa; sevda pýnarcýklarý,
Bir yoldur ulaþtýrýr; Hakk’a daðarcýklarý.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
30/5/2017
UNUT GÝTSÝN DEDÝN YA; UNUTAMADIM DÜNYA,
BÝR ÖMÜR’MÜYDÜ O AÞK; BÝR ÖMÜR’MÜYDÜ; RÜYA.
KAPKARA GECEDEYÝM; GÜN DOÐMASA DÝYORUM,
ALLAHIM BU NASIL AÞK; RÜYAYI SEVÝYORUM.
YAÞANMIÞ TEK SANÝYE; BÝR ASIR GÝBÝ HÂLÂ,
VÝRANEDEYÝM AMA; SARAYLARDAN DA ÂLÂ.
GERÇEKTEN DAHA GÜZEL, SANKÝ; HAYALÝN SENÝN,
TATMADAN YAÞADIÐIM; KALBÝMDEKÝ BUSE’NÝN,
HACI ÝLHAN ÇAÐLININ; KÖÞKÜ OLAN YALI’NIN,
BÝR AN’I DIR BELKÝ DE; ÖMRÜNDEN BÝR YILININ,
BÝNLERCE ÖMÜR EDER; CENNETTE NÝKÂHIMIZ.
HERKES’E NASÝP OLSUN; YOK KÝMSEDE AH’IMIZ.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
30/5/2017
Dert edersen, hepsi dert; dünya yaþantýsýnýn,
Gene dünyada cennet; sevgiyle bak, görürsün.
Esaretinden kurtul, madde kalýntýsýnýn,
Ýç aleminde dolaþ, her zaman, orda hürsün.
Bir türküsün keyfince; mutluluk denizisin,
Yeteneklerin vardýr, istemeden hiç izin.
Gir! Gönül bahçesinde; þiir yaz, dizin, dizin.
Gez ilim aleminde, ömrün boyunca sürsün.
Býrakacaðýn malda, kinde, nefrette, yozda,
Ne iþin var maddede, yaðmur, çamurda, tozda.
Gül bahçesi; içinde. Arama hazzý; kozda.
Allah tüm kötülüðün; defterlerini dürsün.
Anneyle çocuk gibi, yaþamý parkta yaþa,
Güzelliði yaþamak; Bakmaz; paraya yaþa:
Hepsi Rahmanýn emri, inkar etmeyiz haþa,
Kurallarý bozmadan, gönlünce sür! Ömürsün.
Hacý Ýlhan Çaðlý da, garip bir Allah kulu,
Yeterince kazandý, malý, parayý, pulu.
Beþ metre kefen için, biriktirmedi çulu.
Ýlim ve aþk adamý. Rab; sizi de güldürsün.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
29/5/2017
Tohum gibidir insan; geliþecektir her an,
Çalýþmaya baðlýdýr; akýl, ilim ve irfan.
Toplum faydalanamaz; olmamýþ bir üründen;
Cahil de insanlarýn; geri kalmýþ, türünden.
Eðitim kesin gerek; eðitilmiþ, bireyle,
Toplum seviyesini buradan akýleyle.
Anne karnýnda baþlar; eðitimi; olur kul;
Beþikten kabre kadar; çalýþýn dedi; Resûl.
Her konuyu kapsar bu. En çok; ahlâkta gerek,
Kolay kolay suç yapmaz; insan olan bilerek.
Nefisle akýl kavga edercektir sürekli;
Nefsini yenen akýl; toplumda; en yürekli.
Eðitildikçe nefis; yedi derece olur,
Haset, kin, gýybet, kibir; yavaþ yavaþ kaybolur,
Gazap, buðuz ve fesat, gibi kötü huylar da,
Hiddet, þehvet’le birlik; kaybolurlar ardarda.
Nefs-i emmâre denen; bu sýnýf geçilince.
Levvame baþlar artýk; piþmandýr; ince ince.
Toplum faydalanmalý; yoksa ne olur hayrý?
Ýlim sultanlarýna; minnetim; ayrý ayrý.
Hacý Ýlhan Çaðlý. Yaz! Topluma hizmet gerek,
Alimlerin yolunu; en az takip ederek.
Kitap safalarýnda; çürütülemez ilim,
Öðrenip, anlayarak; artýk tatbik edelim.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
28/5/2017
Bu adil olmayan dolaþým Allah’ýn her türlü uyarýsý olmasýna raðmen islâma kasýtlý veya bilmeyerek yapýlan zulümdür.Yüce Allah’ýn emrettiði ramazan, insana faydalý ve mevsimsel olarak doðanýn getirdiði þartlara uyum bakýmýndan geçerli olan ilmî oruçtur ve zamaný da terazi burcuna tesadüf eden, günlerdir ki; gece gündüz birbirine denktir. Veda hutbesinde de haztert-i Peygamberimiz tarafýndan kurban bayramý için zilhiccenin onu nu bozmayýn diye vasiyeti vardýr daha binlerce sebep islam alimlerince yazýlmýþ ama cahillerce dinlenmemiþtir. selam ve sevgilerimle hayýrlý ramazanlar diler, Allah’ýn cümle islâma merhameten kolaylýk ihsan etmesini temenni ederek; kasýtla böyle yapanlarý da Allah ’a havale ederim.
Beðen · Yanýtla ·
28/5/2017
Döküle döküle akan sularým;
Kerbelâda neden dosta gitmedin?
Gözüme girmeyen; o uykularým;
Hain’i ortaya niye itmedin?
Hâlâ akýyorsun; þýldýr þýldýr da,
Ruhumun içinde; burda, ýldýrda;
Dinimden fitneyi; artýk kaldýr da.
Ayrýlmam diyerek; neden bitmedin?
Nedir müslümanýn çektiði çile,
Gerçeði biliyor; elâlem bile,
Doðruyu her yerde getirip dile,
Neden dinlemeyip; hiç iþitmedin?
Hacý Ýlhan Çaðlý; hep demedi mi?
Neden toplamazsýn gül demetimi,
Allah’ýn vediði, din; nimet’imi,
Sen anlat dedi de. Sen; dedirtmedin?
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
28/5/2017
Müslümanlýk zannedip; bâtýl’ý yaþatanlar!
Bilmeyen gençlerimiz; anlatýlsa; anlarlar.
Bir oyun oynanýyor; dinimizin üstünde,
Gerçekleri kaybettin; ehli-din’e küstün de.
Mantýða uymayan þey, dinin emri olamaz,
Þeytanî düþünceyle; kýlýnýr mý hiç namaz.
Rabini îman ile gönlüne oturtmazsan,
Müslüman olamazsýn; risaleler de yazsan.
Önce îman gerekir; ibadetlerin için,
Îman’ý tam olanlar; yanarlar için için.
Ýslâmiyet kaybolmaz; Hocasý, Kur’an’ý var,
Ancak okula giden; pozitif ilmi anlar.
Hacý Ýlhan Çaðlý da; kitaplarý okuyor,
Okuduðu kitaplar; aþk ile gül kokuyor.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
26/5/2017
Ne güzel sevgiyle dolu yaþamak,
Tembelce kýrlarda; tatlý kaçamak.
Hayatýn kahrýný; neden çekeriz,
Sevgiyle dolunca; tertemiziz, biz.
Aþk çeker; küseriz sevdiðimize,
Ýsteriz uyulsun; dediðimize,
Oturup yeriz de; sofrada her þey,
Þükürünü etmeyiz; yediðimize.
Bilmeyiz aslýnda; yaþamayý biz,
Otoriter zengin; olmak isteriz,
Allah’ýn kulu ol; gör yaþamayý;
Zulmünle uðraþma; dünyanýn! Keriz.
Hacý Ýlhan Çaðlý! Akýllan artýk,
Ar damar, kör damar; hepsi de yýrtýk.
Hele bir soluklan; kendine bir sor,
O’ güç neden yaptý; bunca yaratýk.
H.Ý.Ç.(hacý Ýlhan Çaðlý)
24/5/2017
TEVHÝDÝ YAÞA DA YAÞAT.
BAÞKA TAPILACAK YOKTUR.
YAÞAMDAN RUHLARA AZAT.
ÖZGÜRLÜK TANIYAN O DUR.
--------------------------------------
Allah’a inan ki; tadýný çýkar,
O’ ancak kul’unda; niyete bakar,
Tevhidi yaþa da; herkese yaþat,
Ýman nur’u ile; kalplere akar.
Ýnsan hapisteyse hürriyet olmaz,
Masivayý çýkar; gönlünden yobaz,
Allahtan baþka bir; Tapacak yoktur.
Gülü sevenlerin; Gülleri solmaz.
Süsle þu yapýný; ruhtur sývasý,
Temiz tut eldeki; yediðin tas’ý,
Nefisten kurtuluþ; ruhlara azat,
Azaptýr, dünyada; madde’nin yas’ý.
Hacý Ýlhan Çaðlý; þiir kâtibi,
Ruhlar’a yazdýrýr; asrýn hatib’i,
Ýnsan’a özgürlük tanýyan O’dur,
Fitneden el çeker; O’ nun talib’i.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
23/5/2014
A ç göklerin fatihi; ufuklar açýk olsun,
L utfet tüm himmetini; semalar; senle dolsun.
Ý çimizde gurursun; göklerde parladýkça,
Ý ftihar konususun; biz seni anladýkça.
S emalarýn bekçisi; gök yüzünün incisi,
M emleket hizmetine; yalnýz, tek; birinci’si.
E meklerin var olsun; gökler dürülmedikçe,
T anrýdan niyazýmýz; yýlarca uç, erkekçe.
Ö zünde tüm gururun; lutfun bize, onurun,
Z iynet gibi göklerde; ýþýðýsýn; O Nur’un.
T a kýyamete kadar; yaþayacak bir nursun,
Ü lke semalarýnda; ömrün çok uzun olsun.
R esmin hep duvarlarda; gülüþünle daima,
K anat kanat; uç var ol; yýllarca baþýmýzda.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
.Atatürk ve inönü de; hem parti genel baþkaný; hem de reis-i
cumhurdu.
Siyasette düþünce; vatan ve millet düþüncesidir.
Sana birilerinin iftira ve hakaret etmesi suç olur. Düþünce özgürlüðü deðildir.
22/5/2017
Acizim; þükürden, hamd’den. Ya rabbi,
Senden baþka kimse; bilemez kâlbi.
Niyetim rýzaný kazanmak daim,
Ne olur, doðru’dan söyelesin dil’im.
Sevgine lâyýk’lar; dürüst olanlar,
Temiz kâlple seni, sevenler anlar.
Yalansýz, riyasýz, yaþam diyorsun,
Ne olur bizlere; bunlarý da sun.
Hiç ölmicek gibi, herkes dünyada,
Yapýþtýk bir çýkar peþine; ya da,
Þan, þöhret, beyeni; bizi avlýyor,
Þeytanlar çok mutlu; melek aðlýyor.
Hacý Ýlhan Çaðlý; bu acizlerden,
Af için ümidi, kesme bizlerden.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
21/5/2017
Gönlüme sevinçtir bir duysam sesin,
Peri mi? Melek mi? Bilmem ki nesin.
Mutlu olmak için birkaç kelime,
Dudaðýndan çýksa; sen bak halime.
Uyuyup kalýyor nefis rüzgârý,
Verdiðin huzur da; ruhumun kâr’ý.
Seni tarif edip, þekillendirir,
Yüzünü düþünsem; yüreðim erir.
Sevgiden bu denli; aþk’a dönnüþün,
Rahmet bulutudur; eþsiz gülüþün.
Varlýðýn ruhumun, gül bahçeleri,
Hem cennet kapýsý, hem de; haberi.
Hacý Ýlhan Çaðlý; o boynu bükük,
Uzaktan seyreder; þartlarý güdük.
Sevgi zýndanýnda; mahsun bekliyor,
Ümit zincirini; kopsa ekliyor.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
20/5/2017
Gül kokladým gene bugün,
Döndü baþým avareyim,
Ayda yýlda bana öðün,
Caným dese; can vereyim.
Sundu Rabbim pýrlantayý,
Cennet yaptý; günü, ay’ý,
Ben unuttum masivayý,
Fitne yaktý; ta ciðerim.
Biri haset etti bizi,
Oynuyorken; koptu, dizi,
Nifak yakar hepimizi,
Kan aðlýyor bu yüreðim.
Diyemedim; sen bilirsin,
Nolur aþkýn bana sinsin
Belki döner de gelirsin,
Gerçeði bulman ereðim.
Hasta oldum, aþk hastasý,
Hacý iLHAN ÇAÐLI; yas’ý
Kiminin boþ kafatasý,
Elif dedim ne bileyim.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
19/5/2017
Sevgiyi kalplere; iþleyen gülüþ,
Çirkin insanlardan; kin’i silmez mi?
Örnek alýnsa da; bu tatlý övüþ,
Cennet, cehennemi; görüp, bilmez mi?
Tuba aðacýnda; bir çiçek açmýþ,
Yaþýmdan bana ne; kimbilir kaçmýþ?
Güzele hasretmiþ; nur’una aç’mýþ,
Bana da gül desem; biraz dilmez mi?
Hacý Ýlhan Çaðlý; mutlu içtendir,
Sevginin nedeni; belki; H.Ý.Ç. tendir,
Sebebi; Allah’dýr; ne et, ne ten’dir.
Allah’ý sevenler; bunu sezmez mi?
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
19/MAYIS/ 2017
GENÇLÝK VE SPOR BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN
Damarlarýndaki asil kandayým,
Efendi gençliðim; ben yanýndayým.
Onur duyuyorum; yaþantýnýzla,
Muassýr seviye, gelir bu hýzla.
Çalýþkan, akýllý; gençlik güvendir.
Yarýnlar emânet; sizlere,bir bir,
Haset, nefret, kin’le; kalkarsa, kibir,
Ülkemiz yükselir, genç erkek. Kýzla.
Mutlu ufuklarda buluþuruz biz,
Ýmân ve inançla çalýþmakta; giz,
Size emânetim, býraktýðým iz,
Yükselir diyorum; ayla, yýldýzla.
Ama gelmez ise, beklediðin gül,
Hacý Ýlhan Çaðlý; sizlere bülbül,
O ötsün herkese; kýrmadan gönül,
Yükselin, ilimle; deðil kýmýzla.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
19/5/2017
Gönüller birlik se ayrýlýk neki?
Hayvan bile anlar; sevgidekini.
Severken ýsýran; köpek gördün mü?
Ýþte budur ancak; zalimin teki.
Cemâli görmeden; neyi seversin?
Tanrýya yalvar da; sana aþk versin.
Ýnsaný bulmaya geldin cihana,
Kitabý bul oku. Bu; senin ders’in.
Bülbül yakarýrsa açýlma diye,
Seven koparacak; vercek hediye,
Aðzýna beslerken; týrmalar seni,
Bu yüzden nankör der; insan kediye.
Hacý Ýlhan Çaðlý; garipsemiyor,
Asma’yý, koruðu; üzüm biliyor.
Yaþanan hayatýn, cilvesi bunlar,
Yaþamýn tümüne; aþama diyor.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
19/Mayýs/2017
O’ Ehlibeyt ki korkar; herkesten fazla Hakk’tan,
Ýbadeti en fazla. Nur’u beyazdýr ak’tan.
Þüphesiz ki; soy temiz; kalp temiz, ilim temiz,
En mükemmel Rehberdir; varsa ruhsat, varsa iz.
Kerbelâ vahþetinden Ali Zeynelabidin,
Yeni filiz olduda; yeþerdi gene bu din.
Seyit ünvaný ile; TUBA olundu gene,
Verilemez bu ünvan; her önüne gelene.
Bu soy’un Alimleri; yetiþtirir ümmeti,
Mevlâna, Yunus gibi; daha nicelerini.
Ýlahî hükümleri; bildirirler Kitaptan,
Mutluluk müjdesidir; icâzet alan kaptan.
Hacý Ýlhan Çaðlý’nýn; böyle yeteneði yok,
Þiirleþmiþ olaný; þiir yapýyor en çok.
Ama zabýt kâtibi; sanki bir mahkemede,
Himmete muhtaç kendi; nereden himmet ede.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
15/5/2017
Vatan aþký bayraðým; sevgili mendilidir,
Þehidimin koynunda, sonsuzluklara gider.
Ruh’u; mertlik dürüstlük; sevgi ve aþk dilidir,
Ýnsanlýk si mgesinde, yalnýz þehit’tir; lider.
Gölgesinde büyümek, ayrýcalýk, o kul’a,
Sevgisiyle eðitim; deyiþilmez okula,
Kem gözle bakanlarýn, deðerleri; bir pul’a
O’na düþman da olsa; erkekçe, mertçe gider.
Asýrlardýr yurdumun, þeref dolu çiçeyi,
Her bahçede açýlýr, gönüller içeceði,
Gündüzü renklendirir, aydýnlatýr geceyi,
Hacý Ýlhan Kölesi. Sevgili bayraðým; der.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
16/5/2017
Acý bize güzel Rabbim. Rahmetin bol; Sensin Rahim.
Acz içinde çýrpýnýrken, bizi demek; deðil haddim,
Ama senin arzun böyle; herkes için sen de iste!
Diye emrin var bilirim. Sence malum benim kalbim.
Utanýrým kulluðumdan; yüzüm yok ya; yalvarmaya,
Ama öyle büyüksün ki: senden baþka yok bir Azim.
Hallerimiz; per periþan; dünya hali bizi aþan,
Ancak senden yardým gelir; Sensin ancak; O’ Mukaddim.
Baðýþýna çok muhtacýz, karnýmýz tok; gözü açýz.
Görüp gözet bizi Rabbim. Senin gibi yok; Müheymin.
Þaþkýn kaldýk her konuda. Arzumuz hep; önce para.
Hidayet ver kullarýna, Erdir bizi, Sensin; Hakim.
Ya Rab; nasýl yalvarayým? Ýbadette avarayým,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.