Gece sakin, deniz durgun, ay parlaktý o gece, Ay ýþýðý altýnda kumsal, gece mavisi bir buluttu Ve biz bütün bulutlarýn üzerinde gibiydik. Önce, tüm kemancýlar, dizilip karþýmýza ’Matmazel dö Pari’den, ’hatýrla ey peri’ye kadar Bütün valsleri çaldýlar Ve biz, o gecemavisi bulutun üzerinde, Minik ayaklarýn çýplak Ve gittikçe coþarak, Tüm kýskanç gözlerden gizlice Uçar gibi döndük bütün gece. Ay ýþýðý, kumsal ve müzik bize aitti sadece... Sen her sefer biraz daha hafifleyerek kollarýmda Döndükçe bir kelebeðin kanatlarý gibi açýlýp beyaz þalýn Ay ýþýðýnda, bilsen ne güzel göründü çýplak omuzlarýn.
Soluklarýn sýklaþmýþ, derinleþmiþti yoruldukça, Önce bir küçük öpücük koyup avcuna Kucaðýmda taþýdým seni, kumsalýn en ucuna Ve býraktýk kendimizi ýslak kumlara. Baygýn dalgalar uzanýp yayýlýrken kumsalda, Beyaz deðil, maviydi köpükleri ay ýþýðýnda Ve sen sývadýkça ýslanan eteklerini Elimde olmadan düþündüm, arýlarý ve bal peteklerini...
Artýk bu ân’a özdeþleþmiþti bütün zamanlar, Huþû içinde sustu bütün kemanlar. Rüzgarda hýþýrdayan yapraklar bile sustu, Duyuluyordu artýk yorulmuþ dalgalarýn kumsalda son nefesi Ve göðsüme konmuþ bülbülün þakýyan sesi... Þimdi o diþi bülbül, hep aþký þakýyordu, Sanki damarlarýnda yalnýz aþk akýyordu. Elleri yavaþ yavaþ ellerimle buluþtu, O an, bütün hasret gönüller, birbirine kavuþtu. En yüksek yýldýzlar, ayaklarýnýn dibindeydiler Ve ayaðýn suya deðdikçe, arzuyla titrediler. Dudaklarýma hiç söylenmemiþ þiirler doldu Ve nice dudaðýn izi silindi dudaklarýndan, Onlar da hiç öpülmemiþ dudaklar gibi oldu Ve ay, bir göz kýrptý bize, anlýyordu... Þimdi gece, Valslerin en güzelini Ýki çýlgýn tenden dinliyordu...
Sonra, nasýl oldu bilmem, Bir ateþ gölüne döndü deniz, Dalgalar hep alev kesildi.
Ve o köpükler yerine Alevler yaladý çýplak tenimizi. Derken, dev bir dalga gibi koca bir alev topu Gelip örttü üzerimizi... Ýþte o andan sonra Gün ýþýðý vurup yüzümüze, Gerçek dünyaya geri getirene kadar bizi, Bir alev deryasýnda sürdürdük En güzel valsimizi...
Sonra inceden bir sabah rüzgârýyla Ürperdi denizin yüzü, Anladýk, uzun ve güzel bir rüya gördüðümüzü Bir rüyaydý belki her þey, Keman seslerinde, gizemli bir âlemde gezdik, Gerçek olan sadece bizdik, Bir de, yýldýzlar ve deniz Ve o son valsimiz...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.