Mavi Gözlerine Şiirler Yazmayacağım

Portakal çiçekleri, akasyalar açarken,
Baharda bir bir kýrýldý, en kavi dallarým.
Turnalar sevda diyarýna aþkla uçarken,
Uzaktýn, iliþmedi ellerine ellerim.
Artýk hasretlik þarkýlarý dizmeyeceðim,
Ahu gözlerine þiirler yazmayacaðým.

Bizimkisi çarkýfelekte masum bir düþtü,
Kayýp gitti avucumuzdan inci kefali.
Muammayý beklemek, senin sabrýný aþtý,
Ne ben Kays idim, ne sen Leyla kadar vefalý.
Yaralý yüreðimi artýk üzmeyeceðim,
Mahmur gözlerine þiirler yazmayacaðým.

Kozasýndaki týrtýl gibi kývrandýn durdun,
Sonunda buldun babandan yaþlýyý, mutlu ol!
Kör talihi yendin, turnayý gözünden vurdun,
Girdiðin yol kim bilir, bir dikensiz kutlu yol!
Adýný sahilde kumlara kazmayacaðým,
Derya gözlerine þiirler yazmayacaðým.

Ben alýþtým, þaþýrmam hercai hallerine,
Tozlu bir defterin sayfalarýnda kalýrsýn.
Belki yazacaðým baharýn tüm güllerine,
Mavi yok lügatimde, uzaðýmda bulursun.
Bir demet çiçekle peþinde gezmeyeceðim,
Boncuk gözlerine þiirler yazmayacaðým.

Gömdüm gözlerini en dipsiz denizlere bil,
Kurda-kuþa, çiçeðe yönlendirdim kalemi.
Velhasýl sýradan þeylere dökeceðim dil,
Ýçten yýktýn yar, viran ettin gönül kalemi!
Bir yemin ettim ki, ahdimi bozmayacaðým,
Mavi gözlerine þiirler yazmayacaðým…

11.04.2017

Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: