Þu uzun gecenin sabahýnda düþlerken seni, göz yaþlarýna boðuldum.. Her yer zifiri karanlýk yýldýzlar beni hissetmiþcesine saklanmýþlar bulutlar arkasýna. Ay geceye küsmüþ be sevgili, ben gibi hüzün dolu yüreði. Þimdi hangi sensizliðime yanayým, ellerimde bir üþüme edasý ürkek ve titremekteyim. caddeler boþ, yüreðim isyanda. Nasýl yanmasýn bu yürek, Nasýl aðlamasýn sana hasret bu gözler. Ah be sevgili, ucunda ölümde olsa uzun gecenin sabahýnda bekleyeceðim seni.. Sokaðýn ortasýnda ki çýnar aðacýnýn altýnda..
HAKAN KARAYANIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan karayanız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.