Göz görmüyor cânandan baþkasýný, can neymiþ, Hiç bilmezdim, öðrendim, sevmek böyle bir þeymiþ... Köþeye sýkýþmýþým bir umarsýz sevdâda, Dünya yuvarlak deðil, meðer tek bir köþeymiþ...
Þarap rengi saçlarý, hele gül kokan teni, Her haliyle bir baþka sarhoþ ediyor beni. Baþ döndüren hoþ bir mey gibi bütün bedeni. Belli, her zerresine, efsunlu iksir deymiþ...
Ýþret sofram olarak gül cemâlini seçtim, Mezem gözleri oldu, içip kendimden geçtim. Bir kez tadýný aldým, hep o þiþeden içtim; Yârin lâl dudaklarý, aþk dolu bir þiþeymiþ...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.