ne zaman yaðmur yaðsa
kümelenir kara bulutlar içimde
sen gelirsin aklýma
hüzün dolu bakýþlarýnla
akar gözlerimden iki damla yaþ
biri ayrýlýða sitem eder
diðeri yokluðuna isyan
gidiþin
kýzgýn bir demir gibi daðlar yüreðimi
uzaklaþýr gidersin býrakýrsýn beni
yapayalnýz beni benle sensiz
istemem bir suçlu gibi hissetme kendini
ya olduðum gibi kabul et beni
ya da çýkar at yüreðinden
her yeni doðan gün aydýnlýðýnda
bir öncekinden daha çok sevdim seni
bir gün batýmýnda aradým
yitirdiðim ufukta gözlerini
martýlara ýsmarladým gelinliðini
beklemek kaderim gözlerim sahilde
baþýmýn üzerinde dönen martýlarla
beyhude beklemek anlamsýz
gelmeyecek
bilemezsin sana olan sevgimi
bakmasýný bilmeyen göz göremez
hissetmez yüreði
uçuk kaçýk hayellerimde sevdim seni
gerçekleþmese de umutlarým bitmez
beklemiyorum daha fazlasýný
sadece yaþadýðýný bilmek yeter bana
istemem artýk ne vefasýz bir sevgili
ne de hayallerimi süsleyecek birini
hadi tak þimdi parmaklarýna mutluluk zillerini
gidiyorum iþte gözüm arkada
azýk niyetine seni koydum heybeme
kapanmayan yarama merhem bulmaya
çekil yolumdan zaman yok durmaya
yeþereceksin yoksa yeniden içerimde
kök salacaksýn tüm hücrelerimde...
Refik
06.04.2017
Ýstanbul