SAĞIR BİR RUHU SEVDİM

SAÐIR BÝR RUHU SEVDÝM
Ben,
Saðýr bir ruhu sevdim,
Ben, kör bir yüreði,
kör bir yüreðin korunda küllenirken düþlerim,
Saðýr bir umursamazlýðýn surlarýnda
saðýrlýðýný yaþadým o yükselen çýðlýklarýn,
ve uygar merhabalarýn sinsi sürgüsünü gördüm
yüzüme kapanan o kapýda,
o kapý,
kuzeyin sert rüzgârlarýndan da aðýr…

ben, saðýr bir ruhu sevdim.
aþina geçmiþine yolculuðunu sürdürürken yüreðim,
saðýr sabahlara gün mü doðuyordu,
þýmarýk bir tasayla mý uðraþýyordum
ne getireceði belirsiz demlerin þaþkýnlýðýnda.
ey umut...
yerini ne alacak þimdi senin.
acý mý,
tasa mý,
telaþ mý,
keder mi…
sen… hayal kýrýklýðýna ilet sevgimi…
yeri göðü inleten o çýðlýða,
tozu topraða katan o çýðlýða,
senin de sesin çýkmaz ya artýk…

ben, saðýr bir ruhu sevdim,
ruhumun baharýna demir atan yalnýzlýðýn yelken almasýyla,
göçe durmuþ bir yelkenlinin
geride býraktýðý o acýyý sevdim.
o acý,
kuzeyin sert rüzgârlarýndan da aðýr…

Ben,
Saðýr bir ruhu sevdim…

24.12.2014

Sosyal Medyada Paylaşın: