FERYAT DAĞLARI

iniyorum yükümle,
eteklerinden feryat daðlarýnýn…
acým büyük, acým gösteriþsiz
gözlerimde sevdam solmuþ,
ve kaybetmiþim sevdiðimi
solgun, kýrmýzý ve yer yer çizgiler belirirken avuçlarýmda…
yüreðim,
gömülmüþ sessizliðine aðýtlarýn,
benim kara gözlüm benim
siyah saçlarýna verseydim canýmý...
uðruna aymaz,
ve koparýrcasýna çýðlýðý derinliklerinde…
sevdim,
ve çok sevecektim biliyorum.
rüzgârým esmiyor artýk,
ve daha düzensiz yürüyorum hayata…

bir can taþýdým yüreðimde,
yeþerdiðini gördüm sevincimde önceleri,
sonra kucakladýðýný dünyamý
adý özlemdi,
adý umuttu,
adý yaþamaktý bir aðýzda,
ve heyecanla sarýlmaktý dört bir yandan yaþama,
ki sarýldým sýzým sýzým sýzlayýncaya dek parmaklarým,
ve yaþ gelinceye kadar gözlerimden,
býkmadan usanmadan taþýdým kirpiklerinden gözyaþlarýný alýp
derinliklerine kalbimin,
nehir oldum bir deli ormana eðmeden baþýmý,
ve yýrttým geceleri içim kan aðlýyor gülüm…

iniyorum yükümle,
eteklerinden feryat daðlarýnýn...
büyük bir acý ile yüreðimde,
daðlar kabullenmiyor sevdamý,
yüz çeviriyor acýma bir deli orman,
ve bakmýyor yüzüme dolunay ilerleyen saatlerinde
ýssýz bir gecenin…
ve ben... sevdamýn önünde boyun eðiyorum kara gözlüm.
sevdamsa veriyor hükmünü acýmda bileyerek yarýnlarý,
soruyor son isteðimi adet yerini bulsun,
ve son kez olsun bakýyorum doruklarýna feryat daðlarýnýn,
uzak,
artýk çok uzak…
dumanlarýn kapladýðýný görüyorum.
dumanlarýn gözlerimin önünü simsiyah…

03.08.2006

Sosyal Medyada Paylaşın: