SARI ÇİNGENEM

SARI ÇÝNGENEM


nerdeyse iki ay oldu geleli,
birbiri ardýna geçen günleri sayýyorum
alýþýlmýþýn dýþýnda bir yerde anlamýný soruyorum hayatýn,
ve mengene gibi sýkýþtýrýyorum zaman denilen þeyin aralýklarýný,
mavimsi bir ýþýk vururken pencerenin aralýðýndan.
yeni þehrin o eski ýrmaðý her türlü resmi barýndýrýyor üzerinde,
o kadar berrak,
ve o kadar durgun ki sularý
çocuklar bir kýyýsýna geçip saçlarýný düzeltiyorlar,
ve iri gövdeleriyle tekneler,
saçlarýný iki yana ayýran çocuklar gibi iz býrakýyorlar onun üzerinde,
ah sarý çingenem…
o günler, o eski günler çok daha güzel günlerdi
öyle ki,
bazý zamanlar büyük tasalarda bile,
o büyük eski nehrin,
kývrým kývrým yansýtýrken yataðýnda kristallerini,
ve bir ýslýk çalarak coþkuda,
nerdeyse bir kartal gibi kanatlanýp
göðün yüzüne kanatlanacaðýný düþünürdük yine de
ve daha bir aðýrbaþlýydý sabah serinliði seninle…
……
bazen konuþmayý yeni öðrenen çocuklar gibi soruyorum kendime
þans mýydý bu alýþýlmýþýn dýþýna bir yere taþýyan beni,
yoksa onun tuzaðý mýydý bu telaþý makul kýlan
ah sarý çingenem!
zamanýn kraliçesini kýskandýran güzelliðine say bunlarý.
renkten renge giren þu ateþin karanlýðý aydýnlatmasýna,
ve yeþeren acýlarda büyüyen þaþkýnlýða.

þimdi bir köþeye çekilen ürkek kuþlar,
alaca renkli yassý taþlarý yüzdüren çocuklarý seyrediyorlar,
ve toplu bir þekilde ýþýk merasimine hazýrlanýyorlar ateþ böcekleri.
ah sarý çingenem!
o büyük aðacýn en göz alýcý, en içten,
ve en çocuksu zümrüt yeþili yapraðý
bir sonbahar mevsimi topraða düþtü…

12.12.2014

Sosyal Medyada Paylaşın: