Her þey an gibi bir an gibi kayboluyor arasan þahidi yok
kadim dostum fesleðen o müthiþ kokusuyla açtým açýyorum derken sanki naif yeþil gözlerinde biraz naz
gözlerimin önünden bir lahzada geçip gitmese bari sevdiðim ilkyaz
bu yaz hem badem aðacý hem de þu bodur kiraz haz dolu gülücüklerle kucakladý baharý
uçuþurken neþeyle kelebekler ve her çiçekten bal topluyorken arý kelimeler muktedir deðil þu aný anlatmaya arýnýn výzýltýsý yaþam sevinci enaz
ve bir sufi seccadesinde ederken niyaz belli ki bu yýl güzel geçecek bunlarsa ip uçlarý
daha sayacak ne çook nimet var þükretmek için ahh bahar ahh yaz yaz desek de sevgiliye onda da bi sitem bi naaz
yine bu yýl sabýrla beklemek bize düþtü geçen sene diktiðimiz asma da bir þen ki büyümüþ de üzümüne niþan bile düþmüþ erkenden gelirsen yetiþirsin görürsün sen de abartmadýðýmý
o kara gözlerin gibi nasýl da kapkaralar bu aralar gün sayarken gözlerim yol çekmede
yine yapacaðýný yaptý diyorum sevdalým yaz þerha þerha dilim dilim kesiliyor yüreðim özlemlerim tütüyor
Yüksel Nimet Apel 30/Mart/2017/Perþembe/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.