Gün görmüþ geçirmiþ level atlamýþ en nihayetinde o hýnzýr günler. Tarlada sararmýþ ayçiçeði, dudaklarýnda duruyor eski bir hikaye. haa desen, ben huu desen, ben ve terleyen avuçlarýn irkiliyor zamanýn akrebinde.
Sevgilim...
Sen beni böyle baðrýnda tut yüzü yaþlanmýþ bir çocukluktan geliyorum sen bana hep böyle teþne. sen hep böyle derlenip toplanýp baðdaþ kuruyorsun ya içimde, geçer diye bekliyorlar ama geçmiyor nafile!
Biz seninle; karlarý kokladýk, yaðmurlarý içtik, rüzgârlarý doldurduk kaderin gömleðine.
Þimdi ömrün yokuþunda aþaðýya düþen kýrlangýç gibisin ve sen; o karanlýk kuyunun son taþý hadi þimdi çýk çýkabilirsen hadi þimdi ömrümü ömrüne ilikle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rüzgâr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.