Sen böyle kalkýp giderken acý bir coðrafya oluyor gözlerim. Böyle içinde bombalar patlamýþ bir þehrin kalan yýkýntýsý gibi. Sesim bütün sessizliklere eþ, bütün bilinmezliklerin üstünü orten bir gece. dilimde tam iki hece duran isminin ortasýndan bir aðýt düþüyor kalbimin yerküresine.
Sonra uyuyorum sonra biliyorum uyanmak acý veren bir zaman kuyusu sonra rüzgarýn esintisinde; uçuyor beynimin içindeki tüller uçuyor ve tutamýyorum zamaný.
Sonra eski bir cumartesi oluyor bedenim sen tatlý bir öpüþ sen en ince yerinden tutup ömrümün en tenhaya giden o güzelim düþ.gibi soluyorsun beynimin hücrelerinde.
Yeniden bitiyor cumartesi yeniden baþlýyor baþka baþka günler yeniden Allah seviyor kullarýný yeniden okþuyor o taze acýnýn nefesini.
Yeniden herþey yeniden.
Ama sen;
Bittigi yerden uzanýyorsun boyluboyunca can otaðýma.
Ama sen;
Eskimeyen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rüzgâr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.