...
En son kýrmýzýsýnda býraktým karanfili
beyazýný okþarken papatyanýn
gökyüzünü hapsettiðim gözlerimden
narin bir hamleyle çözdüm hüznü
sanýrmýsýn ki cezasýz kalacak zulüm
en son bir çiðdemi fidelerken buldum ellerimi
soðuktu toprak, hafif deli.
Sersem bir alarçinim yapraksýz dallarda
ki daðlardan yuvarlanan öksüz kumum
sorulmasýn nedeni ve niçini
susulan her çýðlýk kirpiklerimde yankýlanýyor
resimler solgun bir köþemi tamamlarken
bir güvercin oluyor annemin kâlbi
balkonumdan topluyor hasretlerimi
hasretim ýslak, ellerim hafif gri.
En son unuttuðum anýdan topluyorum aklýmý
göðsümde çürümüþ bir menekþe moru
hangi vakte sakladým bilmiyorum
vakitleri ertelediðim raflar geliyor üstüme
prangalara ayaklarýmý çok yakýþtýrýyorlar
seviyorlar karayý kaderimde delice
koparamýyorum baðlanmýþ örfleri
pamuklar seriyorum irin akan yaralarýma
beklentilerim okyanus, beklemeler koyu flu.
Sözlerimi efsunluyorlar görkemli
bir ak oluyor bahtým bir ebruli
en son býraktýðým topraktan alýyorum canýmý yine susarak
oysa haykýrarak son kez ölmek istiyorum
içimdeki hira’nýn kapýlarý t’uzak
kocaman ç’aðlýyorum ateþ dolu gözlerle
dýþýmdaki cehenneme yanýyorum
bitmek istiyorum kendimce
sabrým leylak bir koku oluyor
tecelli sanýyorum beklemeyi çýkmaz sokaklarýnda dünyamýn
ölümsüyorum teselli saydýðým þiirlerimde
kalem ecelim oluyor durultarak fýrtýnalarýmý
bir uçurum kenarý parmaklarým
sayfalar uçuþuyor aklýmýn çatlaklarýndan
gök’yüzü sesim oluyor, sükûtum hafif mavi..
..
lssýzlýðýmdan söküp bir fona hibe ediyorum iç çekiþlerimi
ilmek ilmek g’örüyorum bahtýmý notalarda
mevzu çok gri..
.