Gölgelerin fýsýltýsý bir sabah tan aðarmadan fýsýldýyordu erkenden gitmiþsin sen-aslýn gitmiþ suretin kalmýþ o dar kapý aralýðýnda
bir kiþi daha vardý ki-seni beni düþünen biri bir yanýn ondaydý bir yanýn bende bazen bir siyah elbise yatýþtýrýrdý kavgayý
onca yýllýk aþkýmýzý silmiþtik bir kalemde yakýp sevdamýzý savurduk küllerini denize gömsek kabul etmezdi toprak- kustuðu gibi mazinin bir hortum sanki birden aniden-kapkara bir rüzgar çýktý
savurdu ki külleri ters yöne-orda öyle sýrýlsýklam ve þimdi üstümüz baþýmýz her yanýmýz kül yýðýný
yaþanan her güzel an yüzümüze karþý sallýyorken iþaret parmaðýný anlamýþtýk ikimiz de - geçirmiþtik sevme çaðýný ne sen ne de ben eskisi kadar artýk asla sevemezdik gençlik günlerimizdeki gibi
aþk bulaþýcýymýþ derler ki en kötü virüs/müþ þimdi herkes- sevdamýza mekan olan her yer kýrgýn bize küs
her yanýmýz kül yýðýný her yanýmýz kül yýðýný
Yüksel Nimet Apel 26/Mart/2017/Pazar/Bodrum Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.