bir çocuk taþýyorum göðsümde, o incinmesin diye, kaç çocuk düþürüyorum ruhumdan?
baþý olmayan, sonu bildik masallar yazýlýyor gecelerime okurken üstünü çizdiðim satýrlar dikiliyor karþýma, bir daha çiziyorum! gece benden, masallar çizgilerden býkmýþ....... ben hepsinden.......
içimi karýþtýrýyorum, düþüncemi yakan cümleler eþliðinde.. yüzüm soluyor, kaný çekiliyor günahlarýmýn bir çýð olup aksam, kaç masum can verir toðraðýmda?
zaman alehimde, gün ne zaman baþlayýp bitiyor bilmiyorum farkýndalýklarým derin susmalarda... öylesine uzaðým ki kendimden, hayatla arama "ben" girdi, yaklaþamýyorum..
adýný heceleyerek söylüyorum, her harfe yeni anlamlar yükleyerek medcezirlere inat -kal- diyorum içimde, sesimden kan damlýyor, bir çocuk küsüyor bana... bütün þehirden duyulur mu kalbimin atýþý? korkuyorum....
bir kelebeðe takýlýp sürükleniyor gözlerim vakti az biliyorum, býrakýyorum kendimi gözlerime... bir çocuk daha düþüyor ruhumdan......
ASKOZLEM Fasl-ý Mai’08 Sosyal Medyada Paylaşın:
ASKOZLEM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.