Önce mutlu günlerimi aldýn elimden, Gül dalýnda bir gonca býrakmadýn. Bu gidiþin beni öldürür kederimden, Umut falýma hiç yonca býrakmadýn.
Artýk kalbim bu sýra virane yeridir, Pencereyi açýk býrak bari öyle git. Bende sadece biraz beden diridir, Uzat elini bari beni kuyuya sen it.
Üzerime tahta felan koydurma, Toprak soðukca tenime deðsin. Giysiler kalsýn sakýn soydurma, Azrail bu aþka boynunu eðsin.
Mezar taþýma elinle gitti yaz, Yada bu devirde salak bir aþýk. Hoþlanýrsýn mezarýmý kendin kaz, Topraðýma su yerine raký bi Kaþýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
dosmehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.