bir çocuðun pabucunda veya elbisesinde yitiyor hayallerim. sövüyorum geçmiþime ve kavgalarýma yetmemiþ demek ödenen bedeller. anýlarýmý yokluyorum, yiten canlar, zindanlarda çürüyen bedenler ve uyandýrýlamamýþ nice kitleler sonuç da pabucundan utanan çocuklar ümitsiz yarýnlar. yoruluyorum artýk kimsesiz ve uzaklarda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.