AŞKIN BENDE TÜM SIRLARA KADEMDİR

Saklý kaldý derinliklerinde zamanýn
Ateþ ile su, toz ile duman
Gül ve külden ibaret
O büyük aþkýn kaosunda
En yakýcý ve yýkýcý anýlarý;
Gözlerin hâlâ düþte
En derin güzellik uykusunda...

Hayâllerimdi ince uzun
Akýp giden bir nehir, dolaný dolaný
Kývrýla kývrýla bir su yýlaný gibi
Uzadýkça uzay/an;
Okyanus diplerinden
Gece diplerinde Hesperidlerin
Elma bahçelerine girer çýkardý...

Gecenin sýnýrlarýný geçtim
Alacakaranlýktan tanyerine
Kan aðlayan bülbül ile uçtum
Demet demet kaç seherde
Tan kýzýlý gülleri
Ufkunda doðan güneþin
Altýn ýþýklarýyla
Kaþ, kirpik, gözlerinden seçtim...

Ay ve gül yüzlü
Güneþ gözlü sevgili
Yüzlerce nehir var yeryüzünde
Binlerce dere
Hangi filozoftu o;
Bir insan ayný nehirde
Yýkanamaz dese de iki kere
Söyle þimdi akan gözümden
Bakýþýn ayný bakýþ
Yakýþýn ayný yakýþ
Akýþým ayný akýþ
Gözler senin gözün deðil mi?!

Aþk, tüm kurallarýn yýkýldýðý yerde baþlar;
Senin yüreðime ektiðin
Aþkýn önünde yýkýlýp
Diz çöküþüdür duygularýn düþüncenin
Aklýn, bilimin; felsefenin
Metafiziðin, diyalektiðin...

Bülbül güle dil döktü kaç seherde
Güneþ doðdu
Efil efil dallarda
Gümüþ rengi yaprak yaprak
Salýnan servilerde geçtim kuþluk vaktini
Çifte kumrular, güvercinler
Üveyikler ve serçelerin yüreklerinde...

Ey sevgili
Hiç aklýndan geçti mi
Bilmem hiç farkettin mi
Yükseldikçe, tam öðleyin
Güneþ tepene çýkar
Gölgenin kaybolduðu an
Sana aþýk olduðum
Gözgöze geldiðimiz an iþte o andýr
Beynimde güneþ, yüreðim tandýr...

Nerelerden nerelere
Çaydan geçtik, sudan içtik
Nehirlere derelerden geldik
Aþk bildik cehennemi
Ateþte ketenperelere geldik...

Ey sevgili biricik esin perim
Nergis saçlým, gül kokulum
Oturduk seninle baþbaþa
Ne hayâller kurduk;
Unutma beni
Seni sakladýðým gibi
Yüreðinde sakla;
Þimdi gölgelerin uzadýðý demdir
Gün batarken gece baþlar;
Künü tünleyen, tünü künleyen
Yarýmý bütünleyensin,
Aþkýn bende devri daim tüm sýrlara kademdir...

Þaban AKTAÞ
17. 03.2017 - 11.37

Fotoðraf: Þaban AKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: