MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YALNIZLIK AĞACI
Şaban Aktaş (Homerotik)

YALNIZLIK AĞACI








Ben seni bir uçurumun baþýnda
Tam uç noktasýnda yitirdim;
Bir kuþ gibi uçtun gittin sevgili
O günden beri iþte hep
O uçurumun baþýnda dikilirim


Yalnýz aþkýn ayakta tutar beni
Kök saldýn yalnýzlýðýma
Sen büyüdükçe ben güçlendim
Yalnýzlýðýn kasýrgasýnda
Estikçe sevdan, bastýkça hasretin
Daha çok direnmeyi öðrendim


Baharda nadide pembe
Uçurum çiçekleri açar
Uðuldaþýr dallarým karþý yamacýna
Yapraðým diken diken
Sevdim seni gonca gül iken...


Ah bu gönül türkülerim de olmasa
Hiç dayanamazdým acýna,
Bak sen gücüne aþkýnýn
Uçurumdaki yalnýzlýk aðacýna..


Þaban AKTAÞ
17.03.2017 - 21.42

AYRI AYRI

Doðsa idik ayný yýlda, yürür idik ayný yolda
Böyle bir þans yoktu baþtan, sen ayrý ben ayrý yolda

Gözlerim ardýnda kaldý, gönül gül derdinde kaldý
Hasret türküleri çaldý, sen ayrý ben ayrý telde

Dertsiz baþa dertler açtýk, çaresizce uzaklaþtýk
Acýlara kucak açtýk, sen ayrý ben ayrý kolda

Þu daðlarýn ardý Muðla, seven yalnýz kaldý burda,
Hasret bulutu yaðmurda, sen ayrý ben ayrý y/elde

Akþam güneþi batýyor, ateþi kâlbi yakýyor
Dalda bir bülbül þakýyor, sen ayrý ben ayrý dalda

Kuþ dilinden kelâm olsun, esen yelden selam olsun
Nazlý yâr halim ne bilsin ayrý ayrý gurbetelde

Þaban Aktaþ
17.03.2017 - 19.17

H/ARAMÝLER


Ne nedir nasýl bilmeden
Çýbandýr nasýr demeden
Kaçýncý asýr görmeden
Bir kör karayýlan gider


Saðý solu ardý önü
Belli deðil var mý yönü
Soysuzun gâvurun dölü
Bir kör döðüþ, yalan gider


Sandýk ki Kabe yönünde
Kaldýk Kerbela çölünde
Kýrk devenin en önünde
Ne palan ne kolan gider


Az çekmedik cehaletten
Karanlýkla sefaletten
Usandýk bu rezaletten
Soygun vurgun talan gider


Aktaþ özün Hak’ka hayran
Eðri büðrü dönmez devran
H/aramice vurgun talan
Var ömrünü yalan eder


Þaban AKTAÞ
19.03.2017 - 09.07




ELÝN YAÐ ÝLE BALDA MI?!

Elin yað ile balda mý
Bense yalnýz kaldým dalda
Dönülmez gurbetelde mi
Gece gündüz gözüm yolda


Dönerim dedin de uçtun
Yaban ellere mi göçtün
Dönmedin çok dertler açtýn
Aklým sende gözüm yolda


Gözyaþým gözünden aþkýn
Gönül yalnýz sana düþkün
Dönülmez yollara düþtün
Hasret ince uzun yolda


Gelir günler aylar geçer
Ýlkyaz göçmen kuþlar uçar
Türlü türlü çiçek açar
Benim gönlüm gözüm gülde

Þaban AKTAÞ
18.03.2017


ÝNADINA AÞKLA!

her þeye raðmen inadýna aþkla
yaþamak güzel;
aþk özgürlük, aþk devrim
öĺüm olsa da sonunda
solumun yolundan giderdim...


Þaban AKTAÞ
18.03.2017 - 13.59



AKIL KUTUSU


Her kahvaltý sonrasý
Unutursam söyler eþim
"Çaydanlýðýn altýný söndür!"
Gereksiz ise ampül
"Iþýðý kapat!" der hemen
Ben görmesem o görür
Çarký böyle döndürür...


Eþim benim
Tertip, düzen tutum
Yedek beynim, akýl kutum...


Yoksa kolay dönmüyor
Bir aile bütçesi;
Sýra devlete millete gelince
Acaba ne demeli
Onlarca makam arabasý;
Ne bu israf; el insaf,
Kimlerce karþýlanýr bedeli?!


Þaban Aktaþ
18.03.2017


Fotoðraf: Þaban AKTAÞ



T/ÝRANLIÐA HAYIR


Þehitlerin ruhu için, doð diyelim aydýnlýða
Analarýn ahý için, dur diyelim karanlýða
Milletçe elele kurduk bu þanlý cumhuriyeti
Susturup tüm hainleri, dur diyelim t/iranlýða!


Þaban Aktaþ
18.03.2017 - 15.02


YAKLAÞAN KIYAMET


Kafam sele sepet gibi
Ýçi karaüzüm dolu
Saða sola sallanýyorum
Sendeliyor ayaklarým
Düþ düþünce darmadaðýn
Her an bir deprem olabilir
Fakat artýk
Dünya göçse umrumda deðil
Pezevengin oðlu
Her þeyi ne hale koydu?!


Kayboldu iþtahým
Unuttum öðünlerimi
Ölü müyüm
Diri miyim belli deðil!
Ýdamdan sözediyor iblis
Önce beni as ulan
Ateþ olsan
Cürümün kadar yer yakarsýn
Yeter artýk kes ulan;
Sen kimsin; altýn üstün iblis!..


Bindik bir aĺâmete
Gidiyoruz kýyamete
Allah sonumuzu hayýr etsin
Hepimizin!
Eðer bir gün bu adam
Kaçýp gitmezse apar topar
Görürüz daha; deprem de ne
Ne kýzýlca kýyametler kopar?!


Þaban AKTAÞ
18.03.2017



HAYIRLI HABER

Aç bakalým þu TV’u
Bakalým ne haber verir
Belki soysuzun dölü
Vadesiz geberiverir!

Þaban AKTAÞ
18.03.2017



BOKSAÐAN KUÞU


Bir kara karga, saksaðan;
Boksaðan kuþu kondu tepemize
Gece gündüz demeden
Sýçýp duruyor her yerimize!..


Þaban Aktaþ
28.03.2017


BOKTAN ADAM


Bu adam nasýl bir adam;
Göt gibi surat, göt gibi aðýz
Boktan nasýl kurtulacaðýz?!


Þaban Aktaþ
18.03.2017 ’ 12.34


ÖVÜNEN SENSÝN!


Taht ile sarayýn yalnýz göz boyar
Þunu yaptým diye övünen sensin
El seni maþayla ateþe koyar
Tozuyla kiriyle dövülen sensin


Ne Allah’tan ne de kuldan korkun yok
Açgözlüsün, para malýn mülkün çok
Taþta açan çiçek kadar hükmün yok
Yaban ellerinde sövülen sensin


Servetin elmastan taþtan ne yazar
Sýfatýn þah sultan baþkan ne yazar
Kefenin cebi yok taþtan bir mezar
Hakkýn huzurunda dövünen sensin


Topraða girince giydiðin kefen
Senin atlas olsun benimki keten
Var mý hakkýn sana hiç helâl eden
Kul hakký yiyip de gömülen sensin


Aþýk Aktaþ seni bir soyan mý var
Paran yok adamdan bir sayan mý var
Cübbeler giydin bir madalyan mý var
Hak diye çýrpýnýp dövünen sensin...


Þaban AKTAÞ
17.03.2017


AÞKIN BENDE TÜM SIRLARA KADEMDÝR


Saklý kaldý derinliklerinde zamanýn
Ateþ ile su, toz ile duman
Gül ve külden ibaret
O büyük aþkýn kaosunda
En yakýcý ve yýkýcý anýlarý;
Gözlerin hâlâ düþte
En derin güzellik uykusunda...


Hayâllerimdi ince uzun
Akýp giden bir nehir, dolaný dolaný
Kývrýla kývrýla bir su yýlaný gibi
Uzadýkça uzay/an;
Okyanus diplerinden
Gece diplerinde Hesperidlerin
Elma bahçelerine girer çýkardý...


Gecenin sýnýrlarýný geçtim
Alacakaranlýktan tanyerine
Kan aðlayan bülbül ile uçtum
Demet demet kaç seherde
Tan kýzýlý gülleri
Ufkunda doðan güneþin
Altýn ýþýklarýyla
Kaþ, kirpik, gözlerinden seçtim...


Ay ve gül yüzlü
Güneþ gözlü sevgili
Yüzlerce nehir var yeryüzünde
Binlerce dere
Hangi filozoftu o;
Bir insan ayný nehirde
Yýkanamaz dese de iki kere
Söyle þimdi akan gözümden
Bakýþýn ayný bakýþ
Yakýþýn ayný yakýþ
Akýþým ayný akýþ
Gözler senin gözün deðil mi?!
Aþk, tüm kurallarýn yýkýldýðý yerde baþlar;
Senin yüreðime ektiðin
Aþkýn önünde yýkýlýp
Diz çöküþüdür duygularýn düþüncenin
Aklýn, bilimin; felsefenin
Metafiziðin, diyalektiðin...


Bülbül güle dil döktü kaç seherde
Güneþ doðdu
Efil efil dallarda
Gümüþ rengi yaprak yaprak
Salýnan servilerde geçtim kuþluk vaktini
Çifte kumrular, güvercinler
Üveyikler ve serçelerin yüreklerinde...


Ey sevgili
Hiç aklýndandan geçti mi
Bilmem hiç farkettin mi
Yükseldikçe, tam öðleyin
Güneþ tepene çýkar
Gölgenin kaybolduðu an
Sana aþýk olduðum
Gözgöze geldiðimiz an iþte o andýr
Beynimde güneþ, yüreðim tandýr...


Nerelerden nerelere
Çaydan geçtik, sudan içtik
Nehirlere derelerden geldik
Aþk bildik; cehennemi
Ateþte ketenperelere geldik...


Ey sevgili biricik esin perim
Nergis saçlým, gül kokulum
Oturduk seninle baþbaþa
Ne hayâller kurduk;
Unutma beni
Seni sakladýðým gibi
Yüreðinde sakla;
Þimdi gölgelerin uzadýðý demdir
Gün batarken gece baþlar;
Künü tünleyen, tünü künleyen
Yarýmý bütünleyensin
Aþkýn bende her sýrra kademdir...


Þaban AKTAÞ
17. 03.2017 - 11.37


MARTILARIN TELAÞI


Telaþla uçuyor martýlar;
Yuvalarýna dönüyor
Göllerden kanat açtýlar
Sahile doðru iniyor


Telaþlý yaþam kavgasý
Bir lokma balýk sevdasý
Denizde balýk kalmadý
Açgözlülük baþ belasý


Þaban AKTAÞ
16.03.2017

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.