Bir hercai menekþeye benzetirdim mahzun yüzünü, En güzel hayâllerime, hep o yosun rengi gözlerinde dalardým. Gülerken, beyaz kiraz çiçekleri açardý yüzünde, Öpülürken, pembe elma baharlarý. Ben, goncayý dudaklarýnda, gülü sinende kokladým Ve sevginin sýcaklýðýný, o minik ellerinde duydum hep, Bir gül bahçesiydi sevdan, Pembe güller topladým...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.