gözünde canlandýr ve bir düþ kur
yürüyoruz sahilde etraf çok sessiz
her zaman ki masamýza oturuyoruz
birbirimizi tanýma adýna her þeyi konuþuyoruz
meðer ne çok ortak yanýmýz varmýþ
ruh ikizimsin sanki
seni tanýdýðým için çok mutluyum
tatmadým böyle bir mutluluk inan ki
içim içime sýðmýyordu çocuklar gibi
ellerini tuttuðum da yüzüm kýzarýyor
gözlerine bakamýyordum
senin yüzün de hýnzýrca bir gülümseme seziyordum
ve seni sevdiðimi bir türlü söyleyemiyordum
zaman ne kadar da çabuk geçiyordu
ayrýlýk vakti istenmeyen o an geliyordu
ikimiz de bu an hiç bitmesin diyor
sýmsýký kenetlenip ayrýlmak istemiyorduk
bir birimize sözler verip usulca uzaklaþýyorduk
gözden kaybolana kadar gözlerimiz de yaþlar
sessizce aðlýyor el sallýyorduk...
Refik
09.03.2017
Ýstanbul